27. ไม่เข้าใจกัน

1296 คำ

ตุ๊บ! เสียงสิ่งของจากมือบางถูกวางกระแทกลงบนโต๊ะ ทำให้ใบหน้าหล่อเหลาเหลียวมองในทันที "วันนี้ได้ไปตรวจคนงานให้ฉันหรือเปล่า?" เสียงเข้มถามปกติ ยังนั่งตรงตำแหน่งระเบียงรับลมอากาศเย็นๆ ยามช่วงหัวค่ำ เพราะเขาเพิ่งเดินทางกลับมาเหนื่อยๆ "ไป" "แล้วมีใครมีปัญหาในไร่หรือเปล่าล่ะ หรือว่าผลผลิตของไร่ไม่ค่อยโอเค" ใบหน้าหล่อเหลาหันมองคนตอบคำถามห้วนๆ ผิดปกติ อาจเป็นเพราะเขาได้ยินเสียงไม่ชัดหรอกเหรอ "ก็ไม่" "......" สายตาคู่คมเข้มหรี่มองร่างอรชร ตั้งแต่กลับมาเธอก็ดูไม่สนใจเขาด้วยซ้ำ ไม่ได้ยินกระทั่งเสียงหัวเราะเหมือนวันอื่นๆ "คุณสิงห์คะ" ป้าฉวีรีบเดินมากระซิบเรียก ทำให้ร่างสูงต้องเอี้ยวตัวมาสนทนา "มีอะไร" "วันนี้แตงโมมาหาเรื่องคุณบัวค่ะ" "หาเรื่องยังไง ลองเล่ามาหน่อย" คิ้วหนาขมวดเคร่งไปข้างนึง "ก็มาบอกว่าคุณสิงห์สนใจเด็กอย่างแตงโมมากกว่ายังไงล่ะคะ บอกถึงว่าไปส่งที่มหาลัยด้วย แต่ป้าเห็นว่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม