ช่วงค่ำ_
"ค่อยๆ หมำกันนะเด็กๆ เดี๋ยวติดคอนะครับ" ผู้เป็นแม่เอ่ยบอกทางลูกชายคนเล็ก ขณะป้อนอาหารใส่ปากแต่ต้นหนาวดันเลือกที่จะใช้มือ แล้วขยำจับรับประทานเข้าปากเอง
จนใบหน้ากลมๆ เปลื้อนเศษอาหารเต็มไปหมด ทำผู้เป็นพ่อหลุดหัวเราะแต่แกล้งนิ่งไว้ก่อน กลัวว่าภรรยาสาวจะบ่นที่ให้ท้ายลูก
"ไม่เอา~ หมำๆ แบบนี้"
"อ้าว...ทำไมไม่ฟังที่แม่บอกนะ ถ้าเราทำอย่างนี้มันจะเลอะเทอะนะรู้ไหม เดี๋ยวได้อาบน้ำใหม่ทั้งตัวหรอกนะต้นหนาว"
"ใช่ เลอะเทอะหมดแล้ว" แต่เสียงของเด็กหญิงเอ่ยขึ้น แล้วทำท่าเลียนแบบมารดาค่อยๆ ตักอาหารทานอย่างใจเย็น ทำให้น้องชายฝาแฝดถลึงตามอง
"อย่างนั้นแหละค่ะ กินอย่างพี่ปลายฝนได้ไหมครับ" เธอหันมาทางลูกชายอีกครั้ง แต่คราวนี้เลือกที่จะปล่อยให้ต้นหนาวทำอย่างที่อยากทำเอง
"ใช่ ต้องกินอย่างนี้นะ"
"อย่างนี้.." เด็กชายเอ่ยเลียนแบบพี่สาว
"เก่งมาก" เป็นเสียงเข้มเอ่ยบอกทางลูกชาย ใบหน้าของเขาคล้ายกั
