เช้าวันรุ่งขึ้น_
"......" ดวงตาคู่กลมโตนอนมองบรรยากาศนอกหน้าต่างเงียบๆ แสงจากพระอาทิตย์ค่อยๆ ขึ้นสู่บนท้องฟ้า ขณะเดียวกันคนตัวสูงอยู่ข้างกายสาวก็นอนหลับสนิท
เธอยังไม่ทันได้พักผ่อนเลยด้วยซ้ำ กว่าเขาจะยอมหยุดเรื่องบนเตียงให้ก็ไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาเอง
ความเจ็บและเสียใจมันอัดอั้นอยู่ในหัวใจดวงน้อยๆ ไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียง เพราะกลัวว่าสิงห์จะตื่นขึ้นมาแล้วโมโหร้ายใส่
เธอทำแค่เพียงขยับตัวออกตอนที่อีกฝ่ายผลิกตะแคงตัว ไปคว้าเอาผ้าขนหนูผืนสีขาวมาห่อคลุมร่างกาย แล้วลุกนั่งอยู่ข้างเตียงให้เบาที่สุด
หมับ!
"จะไปไหน?" เสียงเข้มเอ่ยถามทันที พร้อมกับส่งแขนแกร่งรวบให้คนตัวเล็กมานอนซุกอยู่ข้างกายเหมือนเดิม
"อาบน้ำค่ะ ยังต้องส่งเอกสารให้คุณในไร่อีก"
"คุณ?..หมายความว่ายังไง จะให้ฉันลงโทษเธออีกเหรอ" ร่างสูงขยับมาขึ้นคล่อมคนตัวเล็ก จ้องใบหน้าใสมันไรความสดชื่น กลับกระตุ้นก้อนเนื้อในอกแกร่งข้างซ้าย
