วันถัดมา อากาศดีเกินคาด ฉันเลือกนั่งริมหน้าต่าง รู้สึกมีความสุขจนบอกไม่ถูก ทั้งดีใจที่ได้กลับมาเรียนอีกครั้ง มีเพื่อนดีๆ มีคุณเฟอร์กัลคอยซัพพอร์ต
"เตยหอม!" เสียงใสของฮารุดังขึ้นจากข้างหลัง ฉันหันไปมอง เธอเดินเข้ามานั่งข้างๆ พร้อมรอยยิ้มสดใส
"รู้จักไอ้น่านปะ?"
"น่าน?" ฉันเลิกคิ้ว ถามกลับ
"ผู้ชายคนนั้นไง คนที่นั่งสองแถวหน้า หล่อมาก เรียนดีด้วยนะ เพื่อนสมัยม.ปลายเราเอง" ฮารุพูดพลางพยักหน้าไปทางผู้ชายผิวขาว หน้าคม ท่าทางอบอุ่น
"อ๋อ...เห็นอยู่" ฉันพยักหน้าช้าๆ พลางยิ้มบาง เป็นจังหวะเดียวกับผู้ชายที่ชื่อ 'น่าน' หันมามอง
"เตยหอมใช่มั้ย ยินดีที่ได้รู้จักนะ เราชื่อน่าน" เขาลุกจากที่นั่งตัวเอง เดินตรงเข้ามาหาฉัน พร้อมรอยยิ้มสุภาพ
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" ฉันยิ้มตอบ รับมิตรภาพใหม่อย่างไม่คิดอะไร
"ถ้าไม่เข้าใจตรงไหน ถามเราได้นะ เราจดละเอียดอยู่"
"ขอบคุณค่ะ^^" ฉันยิ้มหวานให้ตามมารยาท
วันนี้ก็ได
