"คุณเฟอร์กัลจะทานข้าวเลยมั้ยคะ" ฉันถามคนตัวโตที่เดินตามมาติดๆ
"รออุ่นอาหารก่อน" เขาบอกพลางเดินนำหน้าฉันไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่
"เล่นเป็นมั้ยคะ สอนหอมหน่อย" ฉันเดินไปนั่งใกล้ๆ ถามคนตัวโต อยากให้เขาสอน เพราะฉันไม่เคยใช้โทรศัพท์หรูขนาดนี้มาก่อน สำหรับฉัน แค่ไม่ใช่รุ่นปุ่มกดก็ดีมากแล้ว
"ต้องมีค่าสอนนะ" เขามองโทรศัพท์ในมือฉัน สายตาเจ้าเล่นนั้นมันอะไร
"หอมไม่มีเงิน" ฉันทำปากยื่น ทำไมเขางกแบบนี้ อุตส่าห์ซื้อโทรศัพท์ให้ใช้ตั้งแพง แต่งกค่าสอน
"ฉันไม่เอาเงินหรอก" เขารับโทรศัพท์ไป แล้วเริ่มสอนให้ ทั้งที่ฉันยังไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไร
"เปิด ปิดเครื่อง ปุ่มนี้" เขาเริ่มสอน ฉันรีบสลัดความคิดในหัวออก แล้วฟังเขาอย่างตั้งใจ "เสียงขึ้นลง"
"ค่ะ" ฉันพยักหน้าเข้าใจ ตามองโทรศัพท์
"เรียนตั้งใจแบบนี้มั้ย" เขาหันมามองหน้าฉัน
"ตั้งใจสิคะ หอมชอบเรียน" เห็นแบบนี้ฉันก็รักการเรียนนะ
"แล้วทำไมไม่เรียน ไปทำงานที
