ตอนที่ 22
“พิมพ์ของทั้งสวยและน่ารักไปทั้งตัวเลย ถ้าเป็นไปได้พี่ไม่อยากจากพิมพ์ไปไหนเลย” ด้วยคำพูดแค่นี้เธอก็แทบจะละลายไปกับคำพูดหวานๆ ศุภกรณ์ค่อยๆ จับขาเรียวงามทั้งสองข้างของพิมพ์นารินออก จ้องไปที่เนินเนื้ออวบที่แสนงามของเธอ
“พี่ขอชิมนะครับ...คนดี พี่หิวเหลือเกิน” เซลล์สาวเขินอายหน้าแดงซ่าน ไร้ซึ่งอาการขัดขืนใดๆ ศุภกรณ์ค่อยๆ แยกขาเรียวงามทั้งสองให้ตั้งชันขึ้น ก่อนจะค่อยๆ กดใบหน้าคมเข้ากับเนินเนื้ออย่างแผ่วเบา ลิ้นสากลากไปมาตรงกลางรอยแยกก่อนจะดูดกินน้ำหวานอย่างเอร็ดอร่อย พิมพ์นารินนอนบิดกายไปมาด้วยความเสียว มือทั้งสองข้างบีบบี้เต้านมคู่งามของตัวเองราวกับจะให้มันแหลกเหลวคามือ ศุภกรณ์เลียเข้าไปที่เม็ดทับทิมสีสวยของพิมพ์นาริน จนร่างบางบิดกายเร่า
“อ๊า พี่กรณ์ค่ะ อย่าเลียค่ะ พิมพ์ เสียว ค่ะ อ๊าสสส์!!!!!" พิมพ์นารินเสียวมากขึ้นเรื่อย ๆ แอ่นเนินเนื้อให้เขาเลียอย่างย่ามใจ ร่างงามบิดกายเร่า บนเตี
