30นาทีต่อมา
แกร๊ก เสียงเปิดประตูดัง
"ป๊ากลับไปแล้ว" ควันไฟเดินเข้ามาบอกมะลิด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“พี่ สรุปว่ายังไงคะ? ป๊าพี่โกรธมากหรือเปล่า” มะลิถาม
“ช่างสิ! ใครสนใจ”
“ที่จริงพี่ควรแต่งงานกับเขานะ” สาวน้อยก้มหน้าพูดเสียงแผ่ว
“มะลิทำไมมึงพูดแบบนี้!” ควันไฟขมวดคิ้วจ้องคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ
“หนูไม่อยากเหนื่อย ไม่อยากทนฟังคำดูถูก ชีวิตไม่ได้เหมือนละครที่ตอนจบมันจะเเฮปปี้ตลอดนะคะ เอาเป็นว่า...หนูขอตัวกลับบ้านก่อน หนูกลับเองได้ค่ะ”
แอ๊ด พูดเสร็จมะลิก็เปิดประตูเดินออกไปอย่างไว
สาวน้อยพูดขณะพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา เมื่อเห็นสีหน้าชายหนุ่มเป็นกังวลมาก
ควันไฟได้แต่ยืนนิ่งก้มหน้าขบฟันกรามแน่นด้วยความเคร่งเครียด
บ้านมะลิ
"เด็กขายมาลัยอย่างเราเหรอ จะเอาอะไรไปสู้คนอื่นๆ" มะลินั่งหน้าบ้านพร้อมบ่นตัดพ้อกับตัวเอง
ตึกๆ เสียงเดินมา
"อีมะลิ นั่งหน้าหงอยเป็นอะไร" เจ๊บีเข้ามาทัก
“เปล่าจ้ะ เ
