แม้ว่าตี๋จะกลับไปสักพักแต่คำพูดของอีกฝ่ายยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเจล
เธอไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเนื่องจากยังสลัดแผลใจที่ฝังลึกไม่ได้ เธอต้องการเวลาเพื่อรักษาแผลใจของตัวเอง
เวลาพ้นผ่านไปเป็นเดือนเจลยังคงตั้งใจเขียนนิยายรักโรแมนติกของเธอต่อแต่ก็โดนตี๋ก่อกวนไม่เลิก
ก๊อก ก๊อก
"พี่มาบ่อยจังนะคะ น้ำมันไม่ได้ลิตรละสองบาทนะ" เจลหน้ามุ่ยขณะเปิดประตู
"วันนี้ที่ร้านมีปาร์ตี้โฟมไม่ออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างหรือไง แล้วนี่ข้าวผัดแดกซะ"
"ไม่ต้องซื้อมาให้ทุกวันแบบนี้หรอกค่ะ เกรงใจ"
"ทำดีเพื่อหวังผลไม่ได้ได้ยินเหรอ"
"หวังอะไรคะ.."
"หวังฟันเจ้า"
โต้มมม
เจลกระแทกประตูปิดอย่างจัง แต่ตี๋กลับเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาไม่ได้รู้สึกโกรธเคืองเลยแม้แต่น้อยแม้จะโดนเจลไล่อยู่เป็นประจำ แถมยังไปมาหาสู่พยายามดูแลเธออยู่เรื่อยๆ
ติ๊ก
"เฮ้อ เขียนเสร็จไปแล้วสองตอน ขอพักก่อนดีกว่า" เจลล้มตัวลงนอนบนเตียงก่อนจะเปิดมือถือแล้วเล
