ท่าทางของตี๋ดูเคร่งเครียดขนาดที่เจลอดจะเอ่ยถามไม่ได้
"มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"เปล่า เดี๋ยวออกไปทำธุระก่อนนะ"
"ถ้าอย่างนั้นหนูติดรถกลับห้องด้วยเลยได้ไหมจะได้ไม่ต้องเรียกแท็กซี่"
"รอที่นี่แหละ อยู่กับฉันบ้างจะตายหรือไง"
เขาเผยท่าทีหงุดหงิดอีกครั้งก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อเปลี่ยนเป็นชุดสบายๆ อย่างเสื้อยืดแขนสั้นกับกางเกงสามส่วนออกมาใส่
ร้านกาแฟ
"ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์ออกค่าตั๋วให้เชอรี่กลับมาไทย" เสียงหวานเอ่ยพลางยกดื่มกาแฟสดที่สั่ง "แต่ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมพี่ถึงทำแบบนี้ หรือแค่อยากจะแย่งแฟนเพื่อน"
"ฉันไม่ได้จะแย่งก็แค่ทดสอบว่าไอ้โซมันยังเลวร้ายเหมือนเดิมหรือเปล่า"
"แต่พี่ก็ไปคบกับแฟนเฮียโซไม่ใช่หรือไง"
"มันไม่ใช่เรื่องของเธอ"
"พี่นี่มีความลับเยอะจัง..แต่ที่แปลกคือพี่ถึงกับยอมย้ายออกจากไฮสคูลเพื่อกลับมาไทยเนี่ยแหละ ลงทุนมากไปหน่อยไหมคะ ฮ่าๆ"
ทั้งสองคนพูดคุยกันในฐานะรุ่นพี่กับรุ่นน้อ
