หัวใจดวงน้อยเต้นถี่จนอก'กระเพื่อมสั่นไหวพร้อมกับน้ำตาหยดใสที่ไหลออกมาเรื่อยๆ
"หนูขอตัวก่อนได้ไหม ขอเวลาหนูสักพัก"
"หมายความว่ายังไงที่บอกสักพัก.."
"กรุณาอย่ายุ่งกับหนู"
"ไม่"
ตี๋ยังคงดันทุรังจับแขนเจลเอาไว้ เก้าที่เพิ่งมาถึงหลังจากรับรู้สถาณการณ์จากทีมก็รีบเข้ามาคว้าตัวตี๋เอาไว้แล้วกระชากให้ถอยออกมา
"ไอ้ตี๋อย่าเห็นแก่ตัวให้มากไป มึงปล่อยน้องก่อนเถอะ"
หลังจากที่หลุดจากพันธนาการเจลก็รีบเดินหนีออกไปทันที ปล่อยให้ตี๋ดิ้นทุรนทุรายขณะที่โซแสยะยิ้มอย่างพอใจ
"ฮือออ ฮึก" ในตอนนี้มีเพียงเสียงร้องไห้ในความมืดมิดที่ไร้แสงไฟ เจลนั่งกอดเข่าตัวเองอยู่ข้างเตียงเพราะความเจ็บปวดในหัวใจ "ทำไมการรักใครสักคนมันทรมานขนาดนี้ ฮึก"
ไม่ใช่ว่าเธอใจง่ายแต่เพราะได้รับความเอาใจใส่เป็นอย่างดีมีหรือที่จะไม่หวั่นไหว ทุกการกระทำของเขาถูกบันทึกฝังลึกอยู่ในความทรงจำมากมาย แต่ใครจะรู้ว่าที่ผ่านมานั้นเป็นเรื่องจริงหรื
