ยอมรับว่าหิว(ผู้)
506 คำ
คนที่กำลังนั่งแอบฟินอยู่ในห้องข้าง ๆ ตกใจสะดุ้ง ไม่อยากเชื่อว่าหนุ่มสาวนักศึกษากลัดมันคู่นั้นจะกล้าขอทิชชู่จากเพื่อนข้างห้อง หลังจากแอบมีเซ็กซ์กันดุเดือดในห้องน้ำส่วนรวม ช่างไม่มีจิตสำนึกเอาเสียเลย
“ขอโทษนะคะ ขอทิชชู่หน่อยได้มั้ยคะ”
นนลนีย์ไม่พูดอะไร ดึงทิชชู่จำนวนหนึ่งออกจากม้วนแล้วพับ ๆ ส่งให้มือนักศึกษาสาวจากห้องข้างๆ ผ่านช่องทางด้านใต้ห้องน้ำ
“ขอบคุณค่ะ”
‘เสียงคุ้นๆแฮะ’ นนลนีย์พยายามคิดว่าใครเป็นเจ้าของเสียงคุ้น ๆ นี้กันนะ แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก กระทั่งได้ยินประโยคตามมา...
“ไม่คิดเลยว่าเด็กปี1จะแซ่บขนาดนี้ สมกับเป็นน้องรหัสของน้องนนนี่คนสวย”
พระเจ้าช่วย...น้องรหัสเธอนั่นเอง...น้องหมวยสายแบ๊ว สวมแว่นหน้าเตอะ ที่ดูเรียบร้อยน่ารัก
“พี่โชคเคยได้พี่นนนี่ป๊ะ”
“ได้ดิ แต่น้องหมวยแซ่บกว่าเยอะ”
และพี่โชคคือรุ่นพี่ปี4ของคณะ ที่ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้หน้าหม้อ ชอบหลอกฟันสาวไปทั่วด้วยใบหน้าหล่อเหลาแบบโอปป้าเกาหลีของมัน
“ได้ดิ?” มันพูดออกมาได้ยังไงว่าได้เธอแล้ว แค่เบอร์โทรเธอยังไม่ให้เลย เพราะรู้สันดาน “เหี้ยจริง!”
“จริงอ่ะ พี่ทำไงถึงเอาพี่นนนี่ได้ ได้ข่าวว่าจีบยากอยู่นะ”
“ดูหน้าพี่ซะก่อน ระดับซงจุงกิเลยนะ”
“ก็จริง แถมใหญ่ด้วย”
“สาวๆเลยติดใจไง พี่เช็ดให้ป๊ะ”
“ไม่ต้องอ่ะ พี่ออกไปก่อนดิ เดี๋ยวแฟนพี่สงสัยนะ”
“อืม วันหลังนัดเอากันอีกนะ”
“ได้ดิ พี่เอามันกว่าแฟนหนูอีก ฟินหอยฉิบหาย”
นนลนีย์อ้าปากหวอ ไม่คิดว่าน้องหมวยจะพูดจาอะไรแบบนี้ คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ
“ฟินหอยฉิบหาย...เลยเหรอ??”
เธออยากจะหัวเราะ ยัยหมวยคงอยากอวดคนที่กำลังนั่งฉี่อยู่ในห้องข้าง ๆล่ะสิ ว่าตัวเองได้กับพี่โชคสุดหล่อของคณะ หวังจะให้เธอไปป่าวประกาศสินะ
“ร่านไม่เบาเลยน้องฉัน!” ด่าไม่ออกเสียงพลางดึงกระดาษทิชชู่มาซับร่องโหนกเปียกฉ่ำของตัวเองอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะทิ้งลงถังขยะอย่างไม่สบอารมณ์
“แต่เรามาเรียนนะ ไม่ได้มาแรดซะหน่อย”
“อีนนนี่...หล่อนจะเอากีไว้ฉี่อย่างเดียวหรือยะ กีมันก็หิวเป็นเหมือนกันนะโว๊ย เป็นกูหน่อยไม่ได้ จะร่านให้คนขนานนามเลยว่า อีกกะหรี่ร้อยกล้วย!!”
อยู่ ๆ เสียงตะโกนด่าของวีวี่ดังก็ลั่นขึ้นในสมอง มันทำให้เธอรู้สึกเจ็บจี๊ดไปทั้งใจเลยล่ะ เพราะจนถึงบัดนี้ เธอก็ยังไม่เคยมีครั้งแรกกับเขาซะที
“ใช่...ยอมรับว่าหิว...แต่..มันยังไม่เจอใครที่อยากเอาจนตัวสั่นอ่ะดิ! แล้วมันผิดตรงไหนที่ยังเวอร์จิ้น!”
- ผู้เขียน
