สาวใหญ่ร่านรัก 1 : วันฝนตก
1562 คำ
วันเพ็ญสาวใหญ่วัย 45 ปี ถึงแม้อายุจะเยอะแล้วแต่ความสวยของเธอก็เตะตาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ในบริษัทอยู่ไม่น้อย เธอเป็นหม้ายสามีตายมาห้าปีแล้ว
วันเพ็ญยังครองความโสดเอาไว้ ถึงแม้จะมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มาแจกขนมจีบอยู่ทุกวัน แต่เธอก็ยังไม่ยอมตกลงปลงใจกับใครเสียที วันนี้ก็เช่นกันเมื่อเธอมาถึงโต๊ะทำงานก็มีดอกไม้ช่อใหญ่วางอยู่ก่อนแล้ว เธอพลิกซ้ายพลิกขวาในที่สุดก็เจอกระดาษเขียนตัวอักษร "T" เอาไว้ แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นทีไหน เพราะที่บริษัทแห่งนี้มีคนชื่อทีตั้งสามคน เธอไว้แต่หวังว่าจะเป็น"เมธี" คนที่เธอแอบชอบ
"สวัสดีครับพี่เพ็ญ วันนี้ผมมาช้ากว่าพี่เพ็ญอีกแล้วนะครับ"
"ก็บ้านพี่อยู่ใกล้ก็ว่าธีร์" วันเพ็ญตอบกลับรุ่นน้องหนุ่มอย่างผู้ใหญ่ใจดี
"ดอกไม้สวยจังเลยนะครับ"
"อื้ม...สวยมาก แต่ไม่รู้ว่าเจ้าของเป็นใคร ธีร์รู้ไหม"
วันเพ็ญแสร้งเอ่ยออกไป คำพูดของเธอทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าถึงกับหลบตา ท่าทางของเมธีทำให้วันเพ็ญรู้ในทันทีว่าคนที่เอาดอกไม้มาวางที่โต๊ะของเธอทุกวันคือเมธี เพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เธอเจอเมธีก่อนเพื่อนร่วมงานคนอื่นในทุกๆ เช้า
"ผมจะไปชงกาแฟ พี่เพ็ญจะเอาสักแก้วไหมครับ"
"ก็ดีจ้า ชงเผื่อพี่ด้วยนะ"
"ได้ครับผม"
เมธีรับคำแล้วรีบเดินไปที่ห้องครัวของบริษัท ด้วยกลัวว่าวันเพ็ญจะจับได้ว่าเขาเป็นคนส่งดอกไม้ให้เธอ หลังจากกินกาแฟเรียบร้อยแล้ว ทั้งวันเพ็ญและเมธีต่างแยกย้ายกันไปทำงานของตัวเอง
พอคล้อยหลังของเมธีไม่นาน วันเพ็ญนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวาน ใบหน้าสวยของเธอก็แดงซ่านขึ้นมาทันที
เมื่อวานวันเพ็ญและเมธีอยู่ทำโอทีจนดึก โดยมีแฟนสาวของเมธีอยู่ด้วย นานๆ ครั้งเดียร์แฟนของเมธีจะแวะมาหาเขาที่บริษัท ทำให้เดียร์ได้รู้จักกับวันเพ็ญและได้คุยกันบ้างเป็นครั้งคราว
"เดียร์ / ธีร์...พี่กลับก่อนนะ"
วันเพ็ญบอกกับสองหนุ่มสาว พลางเก็บของใส่กระเป๋าสะพาย
"งานพี่เพ็ญเสร็จแล้วเหรอครับ" เมธีเอ่ยถาม
"เสร็จแล้วจ้า...พี่ไปก่อนนะ เราสองคนก็อย่ากลับดึกล่ะ ถ้าไม่เสร็จจริงๆ พรุ่งนี้ค่อยมาเคลียร์แต่เช้า" วันเพ็ญบอกรุ่นน้องอย่างผู้ใหญ่ใจดี
"ครับพี่เพ็ญ ขับรถกลับดีๆ นะครับ"
"สวัสดีค่ะพี่เพ็ญ" สองหนุ่มสาวเอ่ยขึ้นเกือบพร้อมกัน
วันเพ็ญหยิบกระเป๋าขึ้นสะพายบนบ่า แล้วรีบออกจากห้องทำงานไป แต่พอมาถึงชั้นล่างของตึกฝนก็มาตกเสียอย่างนั้น ฝนตกหนักอย่างนี้ถ้าเธอตากฝนไปที่ลานจอดรถจะต้องเปียกแน่นอน เพราะลานจอดรถอยู่ไกลพอสมควร เธอจึงตัดสินใจขึ้นไปเอาร่มที่เก็บไว้ใต้โต๊ะทำงาน แต่พอไปถึงเธอกับอ้าปากข้างกับสิ่งที่เห็น วันเพ็ญรีบหาที่หลบแทบไม่ทัน
ปึก! ปึก! ปึก!
"อะ...อ๊ะ...อ๊า...อ๊า...กระแทกแรงๆ เลยค่ะธีร์"
"อื้อ...เสียวจัง"
เดียร์ที่นั่งแหกขาบนโต๊ะทำงานของเมธี ครางเสียงดังแข่งกับเสียงฝนที่ตกกระหน่ำอย่างหนัก
"อ๊ะ...เร็วอีกค่ะผัวขา...ซี้ดด...เสียวเป็นบ้าเลย"
"อื้อ...ธีร์ขา...ซี้ดด..."
พลั่บ! พลับ! พลั่บ!
"อ่าาา...ซี้ดดด...แรงแบบนี้พอไหมเดียร์"
เมธีถามเสียงกระเส่า พลางกระแทกลำเขื่องเข้าไปในร่องเสียวของเดียร์รัวเร็ว
"อื้อ...จะ...จุกมาก"
"อ๊ะ...อ๊า...อ๊า...ใหญ่ๆ แบบนี้เดียร์สู้ขาดใจเลย...ซี้ดด..."
"ให้มันจริงเถอะเดียร์ ผมจะเอาให้แหกจนเดินไม่ได้เลย"
เมธีบอกพร้อมทั้งกระแทกท่อนอวบใส่ในร่องลึกอย่างบ้าคลั่ง มือหนาบีบหน้าอกที่เปลือยเปล่าอย่างแรงจนเดียร์ร้องเสียงหลงด้วยความเสียว
ภาพลีลารักอันเร่าร้อนที่อยู่ตรงหน้าและเสียงครางอย่างมีความสุขของทั้งสองคน ทำให้วันเพ็ญที่แอบดูอยู่ถึงกับอยากเข้าไปร่วมวงด้วย
แจ่ะ! แจ่ะ! แจ่ะ!
นิ้วเรียวกระแทกเข้ากับร่องลึกจนเกิดเสียงลามก มืออีกข้างบีบเคล้นหน้าอกอวบของตัวเองด้วยความเสียวซ่าน ภาพตรงหน้ากระตุ้นไฟราคะในตัวของวันเพ็ญได้เป็นอย่างดี
วันเพ็ญเร่งความเร็วของนิ้ว ในที่สุดเธอก็ปล่อยน้ำเสียวสีใสของมาจนเต็มนิ้ว เมื่อปลดปล่อยอารมณ์เปลี่ยวเรียบร้อยแล้ว เธอก็รีบเช็ดมือและจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย
ตั้งแต่สามีตายวันเพ็ญก็ช่วยตัวเองมาตลอด เพราะไม่อยากได้สามีที่ไม่เก่งเรื่องบนเตียงเหมือนสามีคนเก่า หลายครั้งที่เขาทำให้เธออารมณ์เสีย เพราะนกกระจอกยังไม่ทันได้กินน้ำเขาก็เสร็จและปล่อยให้เธออารมณ์ค้างอยู่อย่างนั้น สุดท้ายแล้ววันเพ็ญก็ต้องมาปลดปล่อยอารมณ์ที่คั่งค้างด้วยการช่วยตัวเอง
ในใจของวัญเพ็ญตอนนี้ เธออยากจะเสร็จสมด้วยท่อนเอ็นขาดใหญ่ของเมธีมากกว่านิ้ว ถึงแม้เธอจะไม่ได้เมธีเป็นผัวแต่ขอลองดุ้นใหญ่ของเขาสักครั้งก็ยังดี วันเพ็ญยกยิ้มก่อนจะรีบกลับบ้าน เธอต้องรีบกลับไปคิดหาวิธีพิชิตท่อนเอ็นใหญ่ของเมธีให้ได้โดยเร็ว
@ รุ่งขึ้น
วันนี้วันเพ็ญมาทำงานสายกว่าปกติ เพราะรถเสียระหว่างที่กำลังขับมาบริษัท มิหนำซ้ำฝนยังตกอีก ทำให้เธอต้องมาทำงานในสภาพที่เปียกปอน โชคดีที่วันนี้เธอใส่เสื้อคลุมมาทำงานด้วย ไม่เช่นนั้นเธอคงได้อายเพื่อนที่ทำงาน เพราะเสื้อด้านในเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวและก็บางมากด้วย
"พี่เพ็ญวันนี้ทำไมมาทำงานสายจังครับ"
เมธีพนักงานหนุ่มรุ่นน้องเอ่ยถาม เพราะปกติวันเพ็ญจะมาทำงานเช้ากว่าทุกคนในแผนก
"รถพี่เสีย...แถมฝนก็ตกอีกด้วย โทรเรียกช่างมาลากรถก็กว่าจะมา เลยทำสายไปกันใหญ่"
วันเพ็ญตอบพลางถอดเสื้อคลุมที่เปียกฝนออก ด้วยความบางของเสื้อเชิ้ตสีขาว ทำให้เมธีเห็นเนินเนื้อสองก้อนที่อยู่ใต้เสื้อตัวบางอย่างชัดเจน ความใหญ่โตของมันทำให้เมธีถึงกับลอบกลืนน้ำลาย
เมื่อเห็นว่ารุ่นน้องหนุ่มเอาแต่จ้องหน้าอกเธออย่างไม่วางตา วันเพ็ญจึงเปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานออก แล้วหยิบเสื้อคลุมอีกตัวออกมาสวมทับทันที โชคดีของเธอที่มักจะเอาเสื้อคลุมเก็บไว้ที่ทำงาน เพราะบางวันแอร์ที่บริษัทเย็นมาก ด้วยความที่เป็นคนขี้หนาวเธอจึงมักจะมีเสื้อคลุมเก็บไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงานเสมอ
"พี่ว่าพี่มาสายแล้วนะ คนอื่นยังไม่มาอีกเหรอ"
เมื่อได้ยินคำถามของวันเพ็ญ เมธีถึงได้หลุดออกจากภวังค์ เขาตอบออกไปอย่างประหม่า
"เอ่อ...ยังครับ"
"สงสัยคงติดฝนกัน ธีร์ว่าไหม"
"คงงั้นมั้งครับ"
"หนาวจัง! พี่จะไปชงกาแฟเอาด้วยไหม"
"ไม่ครับ...ผมกินเรียบร้อยแล้ว"
"งั้นพี่ไม่ชงเผื่อนะ"
วันเพ็ญบอกกับหนุ่มรุ่นน้อง พร้อมทั้งส่งยิ้มให้เขา ทำเอาเมธีถึงกับเคลิ้มไปกับรอยยิ้มของเธอ
"ครับ! เชิญพี่เพ็ญตามสบายเลยครับ"
เมธีตอบ เขามองตามหลังวันวันเพ็ญที่กำลังเดินเข้าไปในห้องครัวของบริษัทพลางถอนหายใจ อย่างโล่งอก เขากลัวว่าพี่เพ็ญจะเห็นน้องชายของเขามันชูชันจนคับกางเกง
เมธีก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แค่เห็นหน้าอกหน้าใจของวันเพ็ญแค่นี้ เจ้ามังกรตัวเขื่องของเขามันก็ลุกชูชันขึ้นมาทันที ช่างแตกต่างกับเวลาอยู่กับเดียร์ซึ่งเป็นแฟนสาวรุ่นราวคราวเดียวกับเขา รายนั้นต้องบิลด์อารมณ์อยู่นานกว่าเจ้าน้องชายของเขาจะพร้อมออกรบ
วันเพ็ญเดินเข้าไปในครัวพลางยิ้มมุมปาก ในที่สุดเมธีก็ติดกับเธอจนได้ ทำไมเธอจะไม่เห็นว่าแท่งเนื้ออวบของเขามันขยายใหญ่จนคับเป้ากางเกง
เธอแอบชอบเมธีมานานแล้ว ตั้งแต่วันแรกที่เขาเข้ามาทำงานที่บริษัท วันเพ็ญตกหลุมรักเขาอย่างจัง นานๆ ทีจะได้เจอผู้ชายที่ทั้งหล่อทั้งล่ำ แต่ความฝันของวันเพ็ญก็ต้องดับลง เพราะรุ่นน้องหนุ่มมีแฟนอยู่แล้ว
วันเพ็ญพยายามหักห้ามใจ แต่แล้วความคิดผิดชอบชั่วดีที่อยู่ในใจก็พังลง เพราะเหตุการณ์เมื่อวาน วันเพ็ญแอบเห็นเมธีมีอะไรกับแฟนในที่ทำงาน เมื่อเธอเห็นลีลารักอันเร่าร้อนของเขา มันยิ่งทำให้เธออยากได้รุ่นน้องหนุ่มมาเป็นของตัวเอง วันเพ็ญคิดว่าเธอจะต้องทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ได้เขามาครอบครอง
เมื่อนึกถึงบทรักอันเร่าร้อนของเมธีที่มอบให้แฟนสาวช่องทางคับแคบของวันเพ็ญก็เปียกแฉะได้อย่างง่ายดาย เธอไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเจ้ามังกรตัวเขื่องของเข้ามาอยู่ในช่องทางคับแคบของเธอ มันจะสร้างความเสียวซ่านให้เธอมากเพียงใด
- ผู้เขียน
