สาวใช้โคตรแซ่บ 1 : สาวใช้คนใหม่
897 คำ
"คนนี้เหรอหลานสาวป้าชื่น"
ภานุเอ่ยถามหญิงสูงวัยที่ทำงานกับเขามานานหลายปี ก่อนจะปรายตามองสาวใช้คนใหม่ที่ป้าชื่นหามาให้ เขาแทบไม่เชื่อสายตาว่าสาวสวยที่นั่งอยู่ตรงหน้าพึ่งจะอายุสิบเก้าปี เธอมีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัวแถมยังมีหุ่นที่น่าฟัดสุดๆ ภานุถึงกับลอบกลืนน้ำลาย ก่อนจะรีบละสายตาออกจากหน้าอกอวบ
"ค่ะ...นวลไหว้คุณผู้ชายเสียสิ"
ป้าชื่นตอบเจ้าของบ้าน ก่อนจะหันไปบอกหลานสาวให้ทำความเคารพผู้เป็นเจ้านาย
"สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย"
เนื้อนวลสวัสดีเจ้าของบ้านด้วยความนอบน้อม ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้กับภานุ เจ้าของบ้านถึงกับหัวใจกระตุกวาบ เมื่อเห็นรอยยิ้มหวานกระชากใจของสาวใช้คนใหม่
"แน่ใจนะว่าหลานสาวป้าชื่นจะทำงานบ้านงานครัวเป็น ผมว่าดูยังไงแกก็ยังเด็กอยู่นะ"
"แน่ใจสิคะคุณผู้ชาย...นวลมันไม่เด็กแล้วนะคะ มันทำเป็นหมดทุกอย่างเลยค่ะ งานบ้านแค่นี้มันทำได้สบายมาก ส่วนเรื่องกับข้าวมันก็พอทำได้บ้าง แต่ป้ากะเอาไว้ว่าจะสอนมันทำกับข้าวจนเก่งป้าถึงจะกลับบ้านนอกค่ะ"
ป้าชื่นสาธยายให้เจ้านายฟัง ด้วยอายุที่แก่ตัวลงป้าชื่นจึงอยากจะกลับไปอยู่บ้านกับลูก แต่ก็เสียดายรายได้จากผู้เป็นเจ้านาย เพราะภานุให้เงินเดือนดีแถมยังไม่จู้จี้จุกจิกอีกด้วย ประกอบกับเนื้อนวลผู้เป็นหลานสาวพึ่งจะเรียนจบชั้นมัธยมปลายพอดี แต่เธอไม่ได้เรียนต่อในระดับปริญญาตรี เพราะแม่ของเนื้อนวลเจ็บออดๆ แอดๆ จึงไม่สามารถทำงานส่งลูกสาวเรียนได้ ส่วนพ่อของเนื้อนวลซึ่งเป็นน้องชายของป้าชื่นก็ตายตั้งแต่เนื้อนวลยังเด็ก ป้าชื่นเองก็อดที่จะสงสารน้องสะใภ้และหลานสาวไม่ได้ จึงขอให้ภานุรับเนื้อนวลมาทำงานที่บ้านหลังนี้แทนตน ส่วนป้าชื่นขอเกษียณตัวเองแล้วกลับไปอยู่บ้านกับลูก
"เอาเป็นว่าผมรับหลานสาวป้าก็แล้วกันนะ เริ่มงานวันนี้ได้เลย"
"ขอบคุณค่ะ"
เนื้อนวลกล่าวของคุณเจ้านายคนใหม่ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหันไปมองผู้เป็นป้าด้วยความดีใจ
"ตั้งใจทำงานก็แล้วกัน"
"ค่ะคุณผู้ชาย"
เนื้อนวลตอบรับเสียงหวาน เธอไม่คิดมาก่อนว่าเจ้าของบ้านจะหล่อแถมยังใจดีอีกต่างหาก และที่สำคัญภานุดูหนุ่มกว่าที่เธอคิดเอาไว้เสียอีก
"เดี๋ยวผมจะออกไปข้างนอกนะป้าชื่น วันนี้คงจะกลับดึกหน่อย ป้าไม่ต้องรอเปิดประตูให้ผมหรอก ทำงานเสร็จก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนนะ"
"ค่ะคุณผู้ชาย"
ป้าชื่นรับคำก่อนจะพาหลานสาวไปที่ห้องพักที่อยู่ทางด้านหลังของตัวบ้าน
"นี่ห้องของฉันเหรอป้า"
เนื้อนวลถามป้าชื่นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ถึงแม้ห้องนี้จะดูเล็ก แต่มันก็กว้างกว่าห้องนอนที่บ้านของเธอหลายเท่า อีกทั้งข้าวของเครื่องใช้ไม่ว่าจะเป็นตู้ เตียง โต๊ะเครื่องแป้งก็มีอย่างครบครัน
"เออ! น่าอยู่ไหม" ป้าชื่นเอ่ยพลางอมยิ้ม
"น่าอยู่มากจ้าป้า...ที่นอนก็นุ้มนุ่มไม่แข็งเหมือนไม้กระดานที่บ้าน"
"มาแล้วก็ตั้งใจทำงานนะ เก็บเงินให้ได้เยอะๆ แม่แกจะได้สบายสักที"
"จ้ะป้า...ฉันจะตั้งใจทำงานจ้า ฉันฝากป้าดูแม่ให้ด้วยนะ"
"ไม่ต้องห่วงแม่แกหรอก ป้าก็รักแม่แกเหมือนน้องสาวนั่นแหละ ใครใช้ให้พ่อแกมันอายุสั้นพวกแกสองแม่ลูกถึงได้ลำบากอย่างนี้"
ป้าชื่นเอ่ยอย่างตัดพ้อพลางทำหน้าเศร้า เมื่อนึกถึงน้องชายที่ตายจากโลกนี้ไปแล้ว
"ไม่เอาน่าป้า...อย่าบ่นให้พ่อเลย ถ้าคิดถึงก็ไปวัดทำบุญให้พ่อซะ"
เนื้อนวลพูดดักคอผู้เป็นป้าพลางทำหน้าทะเล้น เวลาที่ป้าชื่นคิดถึงน้องชายแกมักจะบ่นอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ
"แกนี่นะ! รู้ทันฉันทุกเรื่อง"
"ก็ฉันหลานป้านี่จ้ะ"
"เที่ยงแล้วแกหิวข้าวหรือยัง"
"หิวแล้วจ้าป้า ฉันมัวแต่ตื่นเต้นจนลืมไปเลย"
"ถ้าอย่างนั้นก็รีบเก็บของแล้วตามป้าไปที่ห้องครัวนะ"
"จ้า"
เนื้อนวลรับคำด้วยรอยยิ้ม ตอนแรกเธอก็ไม่อยากจะมาทำงานที่บ้านหลังนี้สักเท่าไหร่ เพราะเธอแอบได้ยินป้าชื่นคุยกับแม่ว่าภานุอายุสามสิบเก้าปีแล้วแต่ยังไม่มีเมีย และที่สำคัญเขายังควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าอีกด้วย เนื้อนวลเกลียดผู้ชายประเภทนี้ที่สุด
แต่เมื่อได้รู้จากปากผู้เป็นป้าว่าเงินเดือนคนรับใช้บ้านหลังนี้สูงกว่าคนจบปริญญาตรีบางคนเสียอีก เธอจึงรีบตอบตกลงทันที ไหนๆ ก็ไม่มีโอกาสเรียนต่อมหาวิทยาลัยแล้ว เพราะแม่ไม่มีเงินส่งเสีย เธอจึงตัดสินใจคว้างานนี้เอาไว้ เพราะวุฒิมัธยมปลายอย่างเธอชาตินี้ทั้งชาติคงหางานที่ได้เงินเดือนเยอะอย่างนี้ไม่ได้อีกแล้ว
- ผู้เขียน
