1
“ฉันว่าเราเดินไปทางนั้นดีกว่าแก เดี๋ยวพี่เขาเห็นฉัน”
ร่างอวบอิ่มในชุดนักศึกษาขนาดพอดีตัวรีบสาวเท้าเดินไปทางโรงอาหารของอีกคณะ โดยไม่ลืมจับมือเพื่อนสาวประเภทสองตามมาด้วย
“อะไรยัยเอม แกหลบใคร ปกติไม่เห็นมากินที่นี่”
เสียงของเฟียส ถามเพื่อนสาวตัวเล็กน่าฟัดในชุดนักศึกษาอย่าง ‘เอม’ ด้วยความสงสัย เพราะที่นี่ห่างจากคณะที่พวกเธอเรียนอยู่พอสมควร
“ก็หลบพี่เติ๊ดน่ะสิ พี่เขาชอบตื๊อจะเลี้ยงฉันอยู่นั่นแหละ แถมยังชอบมองฉันแปลกๆ ด้วย” เอมบ่นเสียงอุบอิบ เธอขยับแว่นตาให้กระชับกว่าเดิมแล้วมองหาร้านข้าวที่ดูคนเข้าน้อยที่สุดก่อนจะพูดขึ้นด้วยเสียงใส
“ฉันไปซื้อร้านนั้นนะแก แกไปจองโต๊ะให้ก่อนได้ป้ะ”
ตอนนี้ในโรงอาหารมีคนเยอะมาก ถ้าไม่รีบไปจองโต๊ะแล้วสลับกันซื้อมีหวังไม่ได้ที่นั่งแน่
“เออๆ จะไปก็รีบไป ฉันฝากซื้อข้าวมันไก่ร้านข้างๆ นั่นด้วยแล้วกัน ขี้เกียจรอแกมาสลับจองที่”
“โอเค งั้นเดี๋ยวฉันไปซื้อให้นะ”
