2
ร่างอวบอิ่มของคุณหนูพริมนั่งกินไอศกรีมรสวานิลลาอยู่ในร้านดังหน้าโรงเรียนตกเป็นเป้าสายตาของเด็กหนุ่มหลายคนที่อยู่ภายในร้าน
พริมใส่ชุดนักเรียนเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวผูกไทล์ลายสกอตสีแดงแบบเดียวกันกับกระโปรง ถักเปียก้างปลาสองข้างดูน่ารักน่าเอ็นดูสมวัย แต่ว่าหน้าอกหน้าใจของเธอนั้นออกจะเกินตัวไปหน่อย หนุ่มๆ จึงพากันมองเธอตาไม่กะพริบ
“กินรสวานิลลาอีกละ ไม่เบื่อบ้างหรือไง?”
เสียงของอายเอ่ยขึ้น พร้อมกับหย่อนสะโพกลงนั่งตรงข้ามกันกับเพื่อนรัก
“แล้วแกล่ะ ไม่เบื่อช็อกโกแลตบ้างหรือไงยะ เห็นสั่งมากินแทบทุกวัน” พริมตอบกลับไป พลางตักไอศกรีมเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
“ชิ ย้อนเก่งนักนะ...” อายยู่ปากแล้วหันไปสนใจไอศกรีมของตัวเองบ้าง
“เออ สรุปแกกับลุงนพนี่ยังไงกันอะ?”
จู่ๆ พริมก็ถามขึ้น พร้อมมองเพื่อนสาวด้วยสีหน้าทะเล้น
“หืม หมายถึงยังไง?”
คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเล็กน้อย
“แหม...อย่ามาตีหน้าซื่อนะยะ ฉันร
