7 ลุงทองพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า อาศัยแสงสว่างจากโคมไฟมองใบหน้าเหยเกของคุณหนูพริมด้วยสายตาหื่นกระหาย “ละ ลุงทอง...ซี้ดดด หยุดนะคะ” พริมห้ามเขาเสียงสั่น ดึงมือหนาออกจากกางเกงในของตัวเอง แล้วหันไปมองยัยอายที่นอนหลับอยู่ข้างๆ อย่างเป็นกังวลเพราะกลัวว่าเธอจะตื่น “ลุงคิดถึงคุณหนูนี่นา...จะให้หยุดได้ยังไงล่ะครับ” เขายิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเริ่มถอดกางเกงและกางเกงในของตัวเองออก ปล่อยให้ลำใหญ่แข็งขึงออกมาสูดอากาศด้านนอก มือหนาดึงผ้าห่มฝั่งของคุณหนูพริมออก ขยับตัวไปอยู่ตรงกลางระหว่างขาทั้งสองข้างของเด็กสาว แล้วชักรูดลำเนื้อเขื่องสีเข้มให้เธอเห็นว่าเขาคิดถึงเธอมากแค่ไหน “ไม่เอานะคะลุงทอง ถ้ายัยอายตื่นขึ้นมาจะทำยังไง” เธอกระซิบคุยกับเขา แม้จะรู้สึกมีอารมณ์อยู่ไม่น้อยที่โดนคลึงเนินเสียวไปก่อนหน้า แต่ว่าก็ยังกังวลอยู่ดี “ก็อย่าครางเสียงดังสิครับ ลุงสัญญาว่าจะทำเบาๆ” พ่อบ้านแก่โน้มน้าวเด็กสาว มือก็ยั