-40-
ลุง-หลาน
ก๊อก~ ก๊อก~
เสียงเคาะประตูทำให้พยัคฆ์กับปั้นหยาที่กำลังหยอกล้อกับลูกแฝดทั้งสองคนต้องละความสนใจ หันไปมองที่บานประตู ก่อนที่เจ้าของเสียงเคาะประตูจะเปิดขึ้น
"แกเป็นไงมั่ง" ปอไหมรีบปรี่ไปหาเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะต้องกรีดร้องออกมา เพราะความน่ารักของทารกน้อยที่ปั้นหยาอุ้มอยู่ "งื้ออออออ น่าเกลียดน่าชังจังเลย คนนี้ผู้หญิง หรือผู้ชายอะแก"
"ผู้ชายน้องสิงห์ คนนี้ไม่ยอมให้เฮียเสืออุ้มเลย เฮียเสืออุ้มทีไรงอแงตลอด"
"ฮ่า ๆ ๆ เด็กผู้ชายก็ชอบอ้อนแม่แบบนี้แหละ ส่วนยาหยีคงจะอ้อนพ่อน่าดูเหมือนกันละสิ" ปอไหมเอ่ยพลางชะโงกหน้าไปดูยาหยี เป็นจังหวะเดียวกับที่ติณณภพเดินมาสวมกอดจากทางด้านหลังพอดี
"สักคนไหม" ติณณภพพูดประชิดกกหูขาวสะอาดโดยไม่ได้สนใจสายตาของขุนพล และภูผาที่เดินตามเข้ามาเลย
"ไม่เอาหรอกค่ะ เดี๋ยวลูกแย่งหนูเรียกแด๊ดดี้ หนูอยากเรียกแด๊ดดี้คนเดียว" ปอไหมแสร้งตอบติดตลก
"ให้ลู
