-14-
เชื่อใจ
เช้าวันถัดมา
ปั้นหยารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันใหม่ หลังจากที่เมื่อคืนปรับความเข้าใจกับพยัคฆ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ร่างบางพลิกตัวหันกลับไปหาอ้อมกอดอุ่นที่นอนกอดเธอมาทั้งคืนด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม มือเรียวค่อย ๆ ยกมาสัมผัสกับใบหน้าคมคายเบา ๆ ขณะที่อีกฝ่ายกำลังหลับ
"แอบดูอะไร" พยัคฆ์เอ่ยขึ้นทั้ง ๆ ที่เปลือกตายังคงปิดสนิท
"แฟนค่ะ"
"หึ" พยัคฆ์ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับเสียงหัวเราะในลำคอ เมื่อได้ยินคำตอบจากคนตัวเล็ก
"หัวเราะทำไม มองไม่ได้เหรอคะ"
"มองได้ครับ แต่อย่าให้เห็นนะว่ามองคนอื่น"
"ถ้ามองคนอื่นจะทำไมเหรอคะ"
"อืม ลงโทษยังไงดีนะ...กระแทกให้ลุกเดินไปเจอใครไม่ได้อีกเลยดีไหม"
"นิสัยไม่ดี" มือเรียวตีลงบนท่อนแขนแกร่งที่โอบกอดเอวคอดอยู่อย่างไม่จริงจังนัก "สายแล้ววันนี้ไม่เข้าเวรเหรอคะ"
"วันนี้วันหยุด"
"เป็นหมอมีวันหยุดด้วยเหรอคะ"
"หมอก็คนนะ จะให้ทำงานไม่พักเลยหมอก็ตายก่อ
