17- ผู้ชายซื่อบื้อ

1179 คำ

17- ผู้ชายซื่อบื้อ ปั้นหยามองนาฬิกาหลังจากกลับมาถึงคอนโดเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว บ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงกว่าแล้ว ก่อนจะเบนสายตามามองโทรศัพท์มือถือที่ไม่ได้มีการติดต่อใด ๆ เลยด้วยแววตาโกรธเคือง "นิสัยไม่ดี" ปั้นหยาต่อว่าถึงใครบางคนที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ ถึงแม้ว่าเขาควรจะอยู่ก็ตาม ร่างบางลุกขึ้นเดินกระทืบเท้าปึงปังไปที่ประตูห้องหมายจะเปลี่ยนรหัส ทว่าจังหวะที่กำลังจะจับกลอนประตู บานประตูก็ถูกปลดล็อกออกมาจากทางด้านนอกเสียก่อน "จะไปไหน" พยัคฆ์ที่เปิดประตูเห็นปั้นหยายืนอยู่จึงเอ่ยถามขึ้น "มาทำไม ออกไป ที่นี่ไม่ใช่ห้องของเฮีย" "โกรธที่เฮียไม่ตอบตอนนั้นเหรอ" "โกรธทุกตอนเลยค่ะ ตอนนี้ก็โกรธ" "งั้นเฮียขอเข้าไปอธิบายข้างในห้องได้ไหมครับ" "ไม่ได้ค่ะ ห้องหนูไม่อนุญาตให้คนนิสัยไม่ดีเข้า" "ขอโทษครับ" "ไม่ให้อภัยค่ะ" ปั้นหยาย้ำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แต่พยัคฆ์กลับเมินเฉยต่อถ้อยคำคัดค้านจาก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม