"มะลิก็ตอบมาก่อนสิแล้วผมจะไป"
"ตอบอะไร ฉันไม่มีอะไรจะตอบทั้งนั้น คุณคิดเองเออเองนะพายุ ไม่มีใครรู้ดีเท่าฉันหรอก!"
"ตรวจดีเอ็นเอไหมล่ะ ผมจะได้เชื่อว่าสิ่งที่คุณพูดมันคือความจริง"
"ไม่ตรวจ จะตรวจทำไมในเมื่อฉันมั่นใจว่าลูกในท้องฉันเป็นลูกของธามแน่ ๆ คุณนั่นล่ะพายุเลิกยุ่งกับฉันสักทีได้ไหม ขอร้องล่ะ กลับไปเถอะนะอย่ามาที่นี่อีก"
"ผมไม่กลับ ยังไงผมก็ต้องรู้ให้ได้ว่าในท้องคุณมันใช่ลูกผมหรือลูกไอ้ธามกันแน่ ผมจะรอคุยกับมันเอง รออยู่ตรงนี้จนกว่ามันจะกลับมานั่นล่ะ"
"ไม่ได้!! ฉันไม่อนุญาตให้คุณอยู่รอธาม คุณคิดเหรอว่าถ้าคุณพูดอะไรไปเขาจะเชื่อ"
"ผมเป็นเพื่อนมันนะ ถ้าผมพูดมันก็ต้องเชื่ออยู่แล้วผมมั่นใจ"
"แต่ฉันเป็นเมียนะคะ ถ้าฉันแสร้งบีบน้ำตาให้เขาเห็น ปฏิเสธทุกคำกล่าวหา คำพูดของคุณมันก็ไม่มีน้ำหนักแล้วพายุ คุณต่างหากล่ะที่จะต้องเสียเพื่อน ผิดใจกับเพื่อน มองหน้ากันไม่ติดไปตลอด คุณอยากเป็นแบบนั้นงั
