สุดท้ายว่าที่คุณแม่ลูกสองก็ทำให้ทุกคนในครอบครัวอมรฤทธากูลสุขสมใจกันจริง ๆ เพราะในเวลานี้เธอกำลังตั้งครรภ์ลูกคนที่สองได้สี่เดือนแล้ว แต่ตั้งครรภ์รอบนี้ดูจะพิเศษและทำให้รู้สึกมีความสุขกว่าครั้งแรกมาก คุณพ่อที่อยากมีลูกและตั้งหน้าตั้งตาคอยดูแลเอาใจใส่ทำให้เขมิการู้สึกเหมือนเจ้าหญิง ธามธาราแทบจะไม่อยากให้เธอเดินเองเลยแม้แต่ก้าวเดียว ถ้าทำได้เขาคงอยากอุ้มพาเธอไปในทุก ๆ ที่
“ที่รักเดินให้มันช้า ๆ หน่อยสิ เดินเร็วขนาดนั้นได้ยังไงกัน?”
เสียงหอบกระเส่าดังตามหลังอยู่นานเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว เพราะทุกเช้าเขมิกาจะต้องออกมาเดินเล่นที่สวนสาธารณะใกล้บ้าน เดินออกกำลังกายและสูดดมอากาศบริสุทธิ์ในตอนเช้าเป็นกิจวัตรประจำของเธอไปแล้ว
หญิงสาวหยุดชะงักพร้อมกับหันหน้ากลับไปมองสามี เขาทำเหมือนเธอเป็นเด็กที่ต้องมาคอยเดินตามกันต้อย ๆ
“แล้วพี่ธามมาเดินตามเข็มทุกวันทำไมคะ เข็มบอกแล้วไงว่าไม่ต้องตื่นเช้ามาเดินเป็
