หลังจากเรียวตะ พูดคำนั้นออกมา เธอก็ไม่ได้พักอีกเลย เจ็บใจตัวเองชะมัด ที่เผลอไผลไปกับเขา และสิ่งที่เธออยากกรีดร้องออกมาก็คือ ร่างกายของเธอมันตอบสนองเขายังไงล่ะ ‘แล้วนี่เธอจะทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้ดี??’ เธอนั่งคิดนอนคิดอยู่ ก็คิดไม่ออก ถ้าบอกความจริงพ่อกับแม่ว่าเธอเป็นของเรียวตะแล้ว มีหวังงานแต่งงานได้จัดขึ้นเร็วกว่าเดิม “เห้อ น่าเบื่อชะมัด” และตอนนี้เธอก็ไม่สามารถออกไปจากเพนท์เฮ้าส์นี้ได้เลย เพราะตอนนี้เขาได้กักขังบริเวณเธอเอาไว้เป็นเวลาสามวัน ส่วนเรื่องการเรียนก็ตกเป็นหน้าที่ของเกรซ เพื่อนรักของเธอที่ต้องคอยจดเลคเชอร์ให้ วันนี้เธอตื่นเช้ามาก็พบว่าตัวเองอยู่ที่ห้องนอนของเรียวตะอีกครั้ง แต่ทว่าตัวเขากลับไม่อยู่ มองดูทั่วเพนท์เฮ้าส์ก็ไม่เจอ สงสัยออกไปทำงานแล้วละมั้ง ‘แต่เขาไม่อยู่ก็ดีแล้วล่ะ เพราะเธอก็ไม่อยากเจอเขาเหมือนกัน’ หลังจากที่เธอตื่นมาทานอาหารเช้าเสร็จก็ไม่รู้จะทำอะไร