ตอนที่ 5 ปากแข็ง
1103 คำ
พลั่ก.. ตุ้บ.. ผวั๊ะ..
“ว๊ายยยย พี่ไรอันเป็นอะไรมากไหมคะ” พลอยใสถามออกมาอย่างตกใจ
เพราะจู่ๆ ก็มีใครไม่รู้เดินเข้ามากระชากตัวเธอและไรอันออกจากกันและไรอันถูกซัดเข้าที่ใบหน้าเต็มๆ ในตอนที่ไรอันเอื้อมแขนของตนมารองรับตัวเธอที่กำลังจะล้มลงไปกับพื้นเพราะสะดุดขาของตัวเอง แต่เมื่อเธอมองไปยังชายคนนั้นก็ทำให้เธอนั้นหงุดหงิดและปนตกใจขึ้นมาทันที
“ระ เรียวตะ ทำบ้าอะไรของนาย แล้วนายมาต่อยพี่ไรอันทำไม” หญิงสาวตวาดเสียงดังใส่หน้าชายหนุ่มที่เพิ่งเข้ามา เพราะตอนนี้เธอโมโหเรียวตะเอามาก เขามาอยู่ที่ไหนได้ยังไงกัน และที่เธอไม่พอใจมากที่สุดก็เพราะเรียวตะนั้นชกเข้าที่ใบหน้าของไรอันเต็มๆ
“ปล่อยมันเดี๋ยวนี้นะ พลอยใส ถ้าเธอไม่ปล่อยมัน อย่าหาว่าฉันไม่เตือน” เรียวตะพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น เพื่อบอกให้หญิงสาวที่กำลังใช้เรียวแขนประคองตัวไรอันอยู่ให้ปล่อยไรอันออก
แต่หญิงสาวหาสนใจไม่ เธอทำเมินเสียงของเรียวตะ และหันมาสนใจคนตรงหน้าที่เพิ่งถูกทำร้ายไป
“พี่ไรอัน พี่ไรอันเป็นอะไรมากไหมคะ?” พลอยใสถามด้วยน้ำเสียงอันห่วงใย
“พี่ไม่เป็นอะไรครับ น้องพลอยใสน่ะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” ไรอันจับไหล่ของหญิงสาวทั้งสองข้างหันหน้าเข้าหาเขาและใช้สายตาสำรวจตามตัวเธออย่างกังวลใจเช่นเดียวกัน
“พลอยไม่เป็นอะไรเลยค่ะ” หญิงสาวพูดกับไรอันจบก็หันไปพูดกับเรียวตะที่กำลังยืนจ้องมองดูเธอและไรอันต่อ
“นี่เรียวตะ นายขอโทษพี่ไรอันเดี๋ยวนี้เลยนะ นายมาต่อยพี่เขาทำไม เป็นบ้าไปแล้วหรือไง”
“ทำไมฉันต้องขอโทษ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด” เรียวตะพูดออกไป
โดยมีเอเดนและออสตินยืนยิ้มอยู่ด้านหลัง ต่อยเขาขนาดนั้นจะไม่ผิดได้ยังไงวะ ทั้งสองมองหน้ากันและนึกคิดอยู่ในใจ
“ไม่ผิดอะไร แล้วนายเป็นอะไร ทำไมต้องมาต่อยพี่เขา” พลอยใสถามต่อ
“ก็มันมายุ่งกับคนของฉันก่อน”
“คนของนาย??” หญิงสาวทวนคำถามอีกครั้งอย่างสงสัย แต่เมื่อไรอันได้ยิน ก็เริ่มเข้าใจได้ทันที ว่าที่เรียวตะเป็นแบบนี้เพราะอะไร เขาจึงได้แต่ยืนมองดูเหตุการณ์และกระตุกยิ้มออกมา และก็แอบผิดหวังเล็กน้อยว่าคนที่เขากำลังหมายปองนั้นไม่ได้มีแค่เขาคนเดียวที่อยากครอบครองเธอ
“ใช่ เธอเป็นเพื่อนฉัน จะทำอะไรก็ทำให้มันพอดี รักนวลสงวนตัวหน่อย ไม่ใช่มาให้ผู้ชายกอดอยู่ในผับในบาร์ ถ้าพ่อกับแม่ของเธอรู้คงจะเสียใจ ที่มีลูกร่านๆ แบบเธอ” เรียวตะพูดออกมา
“โถ่ เพื่อนกูปากแข็งอยู่ได้” เอเดนกระซิบบอกออสติน
“หวงเขา แต่ปากแม่งยังหมาไม่เลิก” ออสตินพูดออกมา
เพี้ยะ!!!
หญิงสาวได้ยินเรียวตะต่อว่าเธอขนาดนั้น เธอก็ใช้ฝามือเรียวบางตบเข้าไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มจนเต็มแรง จนใบหน้าของชายหนุ่มหันไปตามแรงมือของเธอ
“ฮึก นายดูถูกฉันมากเกินไปแล้วนะ เรียวตะ นายมันเป็นคนไม่มีเหตุผล คำพูดของนายเวลาที่พูดออกมารู้บ้างไหมว่ามันทำร้ายความรู้สึกของคนฟังขนาดไหน ถ้านายเกลียดฉันมาก ต่อไปนี้ก็ต่างคนต่างอยู่เถอะนะ”
หญิงสาวต่อว่าชายหนุ่มและร้องไห้ออกมา โดยไม่สนว่าใครจะมองเธอยังไง จนไรอันที่ทนมองดูเหตุการณ์ไม่ไหวจึงใช้มือประคองใหล่หญิงสาวและกำลังพาเธอออกไปจากที่ตรงนี้
“มึงหยุดเดี๋ยวนี้ ห้ามแตะต้องพลอยใส ไม่งั้นอย่าหาว่ากูไม่เตือน” เรียวตะที่เห็นไรอันกำลังใช้มือประคองใหล่หญิงสาว ความไม่พอใจของเขาก็เพิ่มมากขึ้น
“ผมขอโทษนะครับ ถ้าหากทำอะไรให้คุณไม่พอใจ แต่ผมคิดว่าตอนนี้คงไม่เหมาะที่ผมจะให้คุณและพลอยใสพูดคุยกัน เพราะฉะนั้นผมขอตัวพาเธอออกไปจากที่ตรงนี้ก่อนนะครับ” พูดจบไรอันก็ประคองหญิงสาวเดินออกไปทันที แต่ทว่า..
ผลั่กกกก!!!
“ว๊ายยยย!!”
เรียวตะใช้มือของตัวเองผลักไรอันให้กระเด็นออกไปจากตัวของหญิงสาว จนทำให้หญิงสาวนั้นตกใจ และเขาใช้จังหวะนี้อุ้มหญิงสาวพาดบ่าออกไปจากผับทันที เมื่อไรอันจะวิ่งเข้ามาช่วยอีกครั้งก็พบว่าเอเดนและออสตินก็ทำหน้าที่เดินเข้ามาขว้างไรอันไม่ให้ไปยุ่งกับเรียวตะและพลอยใสทันที
“ผมคิดว่าคุณคงไม่อยากให้น้องพลอยใสเจ็บตัวไปมากกว่านี้หรอกใช่ไหมครับ” เอเดนพูดออกมา
“ผมจะรู้ได้ยังไงว่าน้องพลอยจะปลอดภัย” ไรอันถามออกมา
“เพื่อนผมมันไม่กล้าทำอะไรพลอยใสหรอกครับ มันแค่ไม่รู้ใจตัวเอง พวกผมรู้จักมันดี ทางที่ดีผมคิดว่าคุณควรจะต้องตัดใจแล้วล่ะ ถ้าล่ำเส้นมากกว่านี้ อย่าหาว่าพวกผมไม่เตือน” ออสตินพูดออกมา
“ปล่อยนะ เรียวตะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้”
ตุ่บ ตั่บ ตุ่บ ตั่บ
หญิงสาวใช้มือทั้งสองทุบลงที่หลังของเรียวตะอย่างเต็มแรง แต่เขาก็ไม่มีท่ามีสะทกสะท้านแม้แต่น้อย แถมยังจับเธอเข้าไปในรถสปอร์ตข้างคนขับของเขาทันที
“เรียวตะ นายมันบ้า ฉันบอกว่าต่างคนต่างอยู่ไง มายุ่งกับฉันทำไม ฮึก ฮือออ”
“เงียบ ฉันรำคาญ”
“รำคาญก็ปล่อยฉัน ฉันจะไปหาพี่ไรอัน”
“ถ้าเธอพูดชื่อมันอีกครั้งให้ฉันได้ยิน ฉันจะสั่งให้ลูกน้องของฉันไปยิงกบาลมัน”
“นายมันบ้า บ้าที่สุด”
“ถ้าเธออยากให้มันมีชีวิตอยู่ต่อ ก็นั่งเงียบๆ และเชื่อฟังฉัน”
เมื่อหญิงสาวได้ยินดังนั้นก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่นั่งเงียบและสะอื้นภายในรถเบาๆ และหลังจากนั้นชายหนุ่มก็ขับรถด้วยความเร็วมายังเพนท์เฮ้าส์ทันที
- ผู้เขียน
