“อื้อ เรียวตะ พอได้แล้ว พลอยไม่ไหวแล้ว”
หลังจากที่เรียวตะพูดจบ ว่าเขาจะง้อเธอจนกว่าเธอจะหายงอน
นี่ก็ปาไปรอบที่สามแล้วที่เขาเอาแต่ง้อเธอไม่หยุด
และตอนนี้ก็เป็นเวลาพลบค่ำแล้ว ข้าวกลางวันและข้าวเย็นยังไม่ตกถึงท้องเธอสักเม็ดเลย เธอหิวจนไส้กิ่วแล้วล่ะ
“พอได้ยังไงครับ พลอยใสยังไม่หายโกรธเรียวตะเลย” เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และใช้มือหนาปัดผมที่ปกใบหน้าเธออย่างเบามือ
“ฉะ ฉันหายโกรธแล้ว พอเถอะนะ ตอนนี้หิวมาก” พลอยใสพูดออกไปตามความจริง
เขาหรี่ตามองดูหน้าพลอยใสอย่างจ้องจับผิด แต่ทว่าแก่นกายของเขาก็ยังกระแทกเข้ามาในตัวของหญิงสาวไม่หยุดหย่อน
งั้นต้องทำให้เรียวตะแตกน้ำนี้ก่อนแล้วจะปล่อยพลอยใสไปกินข้าว เขาพูดและยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ แต่เมื่อเธอได้ยินดังนั้นก็อย่างจะกรีดร้องออกมาดังๆ แต่ทว่าเธอก็ต้องข่มใจเอาไว้ ถ้าเธอดื้อกับเขาอีก มีหวังข้าวเย็นวันนี้เธอก็ไม่ได้กินแน่ๆ
หลังจากชายหนุ่มพูดจ
