“นะ นาย นี่มันโรงพยาบาลนะ!!” “พลอยใส ฉันขอนะ ฉันคิดถึงเธอมาหลายวันแล้ว” เรียวตะพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า “แต่นายยังป่วยอยู่” “แผลแค่นี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เขาพูดและส่งสายตาอ้อนวอน “แต่ฉันกลัวจะมีคนมาเห็น” “งั้นฉันจะเดินไปล็อคประตู” “มะ ไม่ต้อง นายยังเจ็บอยู่” หญิงสาวพูดจบก็เดินไปยังหน้าประตูและกดล็อคมันทันที ทำให้ชายหนุ่มที่ได้ยินเสียงกดล็อคกลอนประตูก็ยิ้มขึ้นมาทันที หลังจากนั้นหญิงสาวก็ค่อยๆ เดินเข้ามาหาเขาที่เตียงคนไข้ “แค่ครั้งเดียวนะ” หญิงสาวยืนกันริมฝีปากและครุ่นคิดออกมา ว่าเธอควรจะเดินหน้าต่อหรือไม่ เพราะนี่มันในโรงพยาบาล แต่เธอก็เดินไปกดล็อคประตูให้เขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ในขณะที่เธอกำลังยืนครุ่นคิดอยู่ข้างเตียง ชายหนุ่มก็ดึงตัวเธอลงไปซบกับหน้าอกแกร่งของเขา “เรียวตะ อย่าทำแบบนี้” “ทำไมล่ะ??” “นายจะเจ็บนะ” “งั้นช่วยทำให้ฉันหน่อยได้ไหม” “…” “ถ้าเธอไม่ทำ ฉันจะทำมันเ