“ขอบคุณนะเสี่ยที่ให้เวลาฉันหาเงินก่อน ฉันสัญญาว่าจะหาเงินมาคืนให้ครบทั้งต้นทั้งดอก” ก็คงโทรไปปล้นเอากับแม่ยัยแคทอีกนั่นล่ะ “ภายในสามเดือนใช่มั้ยล่ะ หรือสี่เดือนนะ ที่เสี่ยสัญญาไว้”
“ไม่เป็นไร มีเมื่อไหร่ค่อยเอามาคืนก็ได้” เสี่ยสมคิดพูดกับยาย แต่เหล่สายตามองหลานสาว ที่กำลังยกถาดอาหารมาวางบนโต๊ะ แน่นอน อาหารที่เขาอยากกินจริงๆคงไม่ใช่อาหารบนโต๊ะนี้หรอก แต่เป็นหลานสาวแสนสวยของยายต่างหาก...
เสี่ยสมคิดกินอาหารพอเป็นพิธีเท่านั้น ก่อนจะขอตัวกลับบ้าน โดยมีเธอเดินมาส่งถึงรถกระบะคันใหญ่
“ขอบคุณนะคะเสี่ยที่เมตตายาย” เธอยกมือไหว้ขอบคุณชายวัยกลางคนผู้ร่ำรวยและกว้างขวางอีกคนของอำเภอแห่งนี้ พร้อมส่งยิ้มหวานซาบซึ้งในบุญคุณ
“ไม่เป็นไรจ๊ะ เห็นแก่เด็กที่ยังต้องร่ำเรียนหนังสือ จะให้ใจร้ายมายึดบ้านก็กระไรอยู่” พูดเสร็จก็ยื่นมือมาจับมือที่ยังพนมไหว้กลางอกเหมือนปรานี แต่เลื่อนฝ่ามือแตะหน้าอกของเธออย่างจงใจส
