แกร๊ก~ เสียงประตูห้องที่ถูกเปิดออก ตามด้วยเสียงทักทายจากหญิงสาวสวย ที่แสดงท่าทางงัวเงียประกอบความน่าเชื่อถือ คล้ายกับว่าเธอนั้นเพิ่งตื่นนอน
"ว่าไงคี มาทำอะไรตั้งแต่เช้าขนาดนี้เนี่ย อื้อ~"
ข้าวหอมทำท่าบิดขี้เกียจ เหมือนทุกครั้งที่คีรินทร์มาหาเธอโดยไม่ผิดแปลกไปจากปกติเลยแม้แต่น้อย ทำให้ชายหนุ่มลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก ก็ไม่รู้ว่าเขาสงสัยอะไรเหมือนกัน?
"เพิ่งตื่นเหรอ?"
"อื้อ ใช่ มีอะไรหรือเปล่า?"
"ขอเข้าไปข้างในหน่อยสิ ผัวยืนจนปวดขาแล้วเนี่ย"
คีรินทร์ส่งยิ้มหวานให้คนตรงหน้า คนเดียวที่เขาจะพูดจาดีและมีมารยาทด้วยทุกครั้งคือข้าวหอมคนเดียวเท่านั้น คนอื่นล่ะก็...ไม่มีทางได้เห็นด้านดีของคีรินทร์แน่นอน
เขาเองก็ไม่ใช่คนนิสัยดี ออกจะเกเร ชอบเที่ยวเล่นไปทั่ว เรียนก็ไม่เอาไหนไปบ้างไม่ไปบ้าง แล้วแต่อารมณ์และความต้องการในตอนนั้น และนิสัยอย่างหนึ่งคือจะไม่คุยกับคนแปลกหน้า ชอบทำหน้าตึงอย่างกับอะไรดี
