" อื้อ~" เสียงอู้อี้ในลำคอ หญิงสาวที่เพิ่งรู้สึกตัวตื่นเมื่อมีสัมผัสบางอย่างรบกวนการพักผ่อนของเจ้าหล่อน
"ข้าวจะนอน~"
ข้าวหอมพูดเสียงเบา แต่ดวงตายังคงปิดสนิท เธอพยายามดันศีรษะของใครบางคนที่กำลังซุกไซ้ซอกคอขาวอยู่ จนคนตัวเล็กเริ่มมีอาการหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะเธอทั้งเหนื่อยและปวดระบมไปหมด เธอต้องการพักผ่อน
"จุ๊บ~ Morning kiss ครับ ตื่นได้แล้วคนเก่ง"
ริมฝีปากหนาประกบจูบคนที่นอนไม่ยอมตื่นสักทีเป็นการทักทายตอนเช้าแบบที่ต่อจากนี้มันจะกลายเป็นวิธีที่เขาจะใช้ประจำ แทนการเอ่ยทักทายธรรมดา
ข้าวหอมเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างยากลำบาก ต่อมาก็เริ่มกระพริบตาปริบๆ ปรับสายตาเข้ากับแสงและมองคนที่ยิ้มกริ่มอยู่เหนือร่างเธอ ข้าวหอมพยายามขยับตัวลุกอย่างทุลักทุเล จนพายุต้องช่วยดึงเธอขึ้นอีกแรง หญิงสาวหันซ้ายแลขวาก็พบว่าทั้งเธอและเขานอนอยู่ในห้องที่มีดอกทิวลิปวางรายล้อม ซึ่งนั่นก็คือห้องของข้าวหอมเอง แต่เมื่อคืนเธ
