ไม่อยากห่างแม้วินาทีเดียว

1209 คำ

        เขาไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมถึงละครเบื้องหน้า มือใหญ่ เอื้อมปัดอ่างผสมออกไปให้พ้นทาง กดเธอให้ท่อนบนนอนราบลงบนโต๊ะ ยกขาเธอขึ้นไปวางข้างหนึ่ง แล้วสอดเสยความยิ่งใหญ่เข้าไปในร่องรักอันงดงามจากทางด้านหลัง เสียงหวานครางเครืออืออาทันทีที่ความตึงแน่นเข้าไปเยือน                  “ มีน มีนจ๋า เมียพี่สุดยอดจริง ๆ ”           “ มีนรักพี่ค่ะ รัก ”           “ พี่ก็รักมีนค่ะ แบบนี้พี่รักตายเลย รักจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว ”  เขาครางพร้อมขยับตอกหวดโหมแรงเร็วอย่างใจร้อน กระหน่ำซ้ำ ๆ ลึก ๆ จนสาวเจ้าครางกระเส่า กระนั้นก็ยังยกสะโพกสอดรับเขาทุกจังหวะ           “ ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า พี่ไม่ไหวแล้ว ” แล้วหวดสะโพกเข้าใส่กลีบงามถี่ยิบ จนกระทั่งกระบอกสูบแห่งกายชายปลดปล่อยสายธารแห่งรักลงในกุหลาบสาวจนหมดสิ้น เขาซวนซบบนหลังนวลเนียน           “ สุดยอดเลยค่ะมีนขา ”           “ ชอบไหมคะ ” เสียงหวานถามออดอ้อน       

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม