45

1377 คำ

หนูน้อยยิ้มแก้มป่องอย่างสดใส “แด๊ดดี้ก็บอกว่าอยากมีน้องให้ไข่มุกอีก แด๊ดดี้อยากได้น้องน่ารักเหมือนไข่มุกหลาย ๆ คนเลยค่ะ แต่ว่า...แด๊ดดี้บอกว่ามามี้ทำงานหนักไม่ยอมให้ความร่วมมือ ไข่มุกเลยยังไม่มีน้อง” “ไข่มุก! ทำไมพูดแบบนั้น” พลอยวารินทร์รีบเอามือปิดปากลูก แก้มนวลร้อนผ่าวกลัวเขาจะมองว่าลูกสาวของเธอแก่แดด “เอ่อ ขอโทษนะคะคุณคามิน ไข่มุกพูดจาเลอะเทอะอย่าถือสาเลยนะคะ แกพูดไปตามประสาเด็กไม่รู้เรื่องอะไร สงสัยแกได้ยินมาจากในทีวีเลยจำมาผิด ๆ” พลอยวารินทร์หัวเราะแห้ง ๆ กลบเกลื่อน รู้ว่าเหตุผลฟังไม่ขึ้นแต่ก็อ้างไปก่อน จะให้เธอพูดว่ายังไงได้ล่ะ สงสัยจะเป็นเฮย์เดนสอน กลับบ้านไปครั้งนี้สงสัยต้องอบรมทั้งพ่อทั้งลูกอย่างหนักเสียแล้ว คามินหน้าเจื่อนไปแล้วแต่รีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ “ไม่เป็นไรครับเอพริล เด็กวัยนี้กำลังช่างจำช่างพูด ให้แกพูดเถอะครับจะได้ฉลาด ว่าแต่พ่อของแกมาหาบ่อยหรือครับผมได้ยินว่าเขากำลั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม