เซอร์ไพร์ครั้งที่หนึ่ง...2

581 คำ

“ก็เพราะว่ามันคือบ้านที่คุณรักนั่นเอง ผมทำก็เพื่อคุณ เพราะที่นี่มันคือความทรงจำระหว่างคุณกับพ่อแม่ของคุณ มันจะโทรมได้ยังไงล่ะ ว่ามั้ย” ชายหนุ่มที่ยังกอดหญิงสาวไว้ เขาเอ่ยออกมาอย่างมีความสุข ทุกอย่างที่เขาทำไว้นั้น มันทำให้เธอมีความสุขอย่างมาก มันคุ้มแล้วล่ะกับสิ่งที่เขาทำไป “ขอบคุณนะคะ ฉันไม่มีคำไหนจะบอกคุณเลยนอกจากคำว่าขอบคุณ” ดารินเอ่ยออกมาทั้งน้ำตา แม้ว่าจะพยายามกลั้นเอาไว้ไม่ให้ร้องไห้ออกมา แล้วคนตัวสูงก็พยายามที่จะเช็ดมันเอาไว้ แต่ทว่าเธอก็ไม่อาจที่จะกลั้นน้ำตาแห่งความดีใจนี้เอาไว้ได้ เธอจึงร้องไห้ออกมาราวกับเผ่าเต่าเลยทีเดียว จนร่างสูงของเขาต้องหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาของเธอด้วยความเอ็นดู “เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นหยุดร้องไห้นะครับที่รัก ผมไม่อยากให้คุณร้องไห้ เดี๋ยวเจ้าตัวเล็กของเราออกมาขี้แยนะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม นี่คือกุศโลบายที่เขาพยายามให้ภรรยาของเขาหยุดร้องไห้ แน่นอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม