“ก็คอยดู ฉันมองว่าคนอย่างคุณคงไม่จมปลักอยู่กับผู้หญิงเพียงคนเดียวไปนานหรอก” แม้ว่าจะเพิ่งเจอเขา แต่เธอมองว่าผู้ชายที่สามารถนอนกับผู้หญิงที่เพิ่งพบเจอกันได้ ก็คงไม่ต่างจากเพล์บอยทั่วไป ซึ่งคนประเภทนี้ไม่มีทางที่จะทนอยู่กับผู้หญิงเพียงคนเดียวได้อยู่แล้ว
“นั่นสินะ มาดูกันว่าฉันจะอยู่กับเธอได้นานแค่ไหน” คำพูดของทั้งคู่เหมือนดังว่ากำลังท้าทายกันอยู่เนืองๆ ตาสองตาประสานกันอย่างท้าทาย
และแล้วสงครามย่อยๆ ก็จบลงเมื่ออชิราพาดารินมาแวะที่ห้างสรรพสินค้าใหญ่ใจกลางกรุงเทพมหานคร ซึ่งห้างนี้ขึ้นชื่อเรื่องความหรูหราของสินค้าที่นี่ และเรื่องราคา คนระดับอย่างเธอคงไม่สามารถจับจ่ายเงินจำนวนมากกับสินค้าฟุ่มเฟือยเช่นนี้ ดารินมองหน้าชายหนุ่มเล็กน้อยก่อนที่จะเปิดประตูลงไปจากรถ ในเมื่อเธอตั้งใจที่จะผลาญเงินเขาเล่นอยู่แล้ว ดังนั้นทำไมเธอต้องเกรงใจเขาด้วยล่ะ ก็เป็นเพราะเขาเองที่ไม่ยอมให้เธอกลับไปเอาของที่บ้าน เพราะ
