สิ้นคำสั่งของชายหนุ่ม ร่างบางของหญิงสาวก็สั่นไปทั่วทั้งร่าง เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ แต่ตอนนี้เธอถอยไม่ได้แล้ว แม้ว่าจะเสียใจแค่ไหนที่น้าชายสุดที่รักทำเช่นนั้น แต่เธอก็ไม่อาจจะถอยหลังกลับได้ ด้วยเพราะโฉนดที่ผู้ชายคนนี้ถืออยู่
ความบริสุทธิ์ที่รักษามาทั้งชีวิต กำลังจะถูกผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ทำลายสิ้น หญิงสาวได้แต่น้ำตารินด้วยความเจ็บปวดหัวใจ
“ถ้าไม่เต็มใจก็กลับไป ฉันไม่ชอบฝืนใจใคร” เสียงของชายหนุ่มตำหนิหญิงสาวชัดเจน เธอทำราวกับว่าเขาเป็นตัวน่ารังเกียจเหลือเกิน แม้ว่าจะพอใจแค่ไหน แต่ถ้าต้องฝืนใจใครสักคนมากขนาดนั้น เขายอมปล่อยเธอไปยังดีเสียกว่า
“ฉันไม่เต็มใจ แต่ฉันไม่ยกเลิกเงื่อนไขบ้าๆ นี่หรอก ฉันตัดสินใจไปแล้ว ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจ” เมื่อได้ยินสิ่งที่ดารินเอ่ย อชิราก็รู้สึกประทับในใจในความเด็ดเดี่ยวของคนตัวเล็ก นอกจากเธอจะสวยแล้ว เธอยังเด็ดเดี่ยวเกินกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก
“งั้นก็รีบขึ้นเตียงไปสิ ค่าตัวเธอมันแพง ฉันไม่อยากเสียเวลาสักนาที” รอยยิ้มแห่งความพอใจ ผุดขึ้นบนมุมปากของชายหนุ่ม
ดารินไม่ตอบอะไร มือเรียวเล็กของเธอค่อยๆ ปลดกระดุมออกทีละเม็ด ร่างของหญิงสาวสั่นเทาด้วยความกลัว แต่แม้ว่าจะกลัวมากแค่ไหน แต่เธอก็ยังเดินหน้าต่อ ดารินคิดแค่ว่าหลับตาสักพักแล้วทุกอย่างมันจะผ่านไปเอง ในขณะที่สายตาคมกริบจับจ้องไปที่ร่างงามของเธอ ทุกการกระทำของหญิงสาวอยู่ในสายตาของชายหนุ่มอยู่ตลอด เขาอยากรู้นักว่าแม่คนสวยจะใจเด็ดไปถึงไหน หรือจะยอมถอนตัว
แต่แล้วสิ่งที่เขาสิ่งที่เขาคิดก็ไม่เป็นดังที่เขาสบประมาทเธอ เพราะตอนนี้ร่างงามของหญิงสาวกำลังจะเปลือยกายล่อนจ้อนอยู่ตรงหน้าเขา ตอนนี้เหลือเพียงแพนตี้สีหวาน และชั้นในสีหวานเท่านั้นที่ยังปกปิดส่วนสงวนของเธอไว้อยู่
น้ำตาแห่งงความขมขื่นไหลซึมออกมาจากทั้งสองตา แต่ร่างน้อยก็ยังไม่ยอมหยุดมือ เธอปลดตะขอบราเซีย เพื่อปลดปล่อยความอวบอูมอันงดงามสู่สายตามของชายหนุ่ม เมื่ออชิราเห็นดังนั้น เขาจึงรีบจัดการกับตนเอง จนร่างกายของเขาไม่มีอาภรณ์ใดห่อหุ้ม
ในขณะที่มือบางก็จัดการกับแพนตี้จิ๋ว ซึ่งเป็นอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายที่อยู่บนกายเธอ ก่อนที่เธอจะถอนหายใจแล้วรูดชั้นในตัวสวยลงไปที่ปลีขางาม ตอนนี้ร่างบางของหญิงสาวไม่มีสิ่งใดที่ปิดบังความงามได้ สายตาของเขาจับจ้องไปทั่วส่วนสัดที่มันได้รูป