หล่อนต้องการให้เขา...ทำแบบนี้ ทำให้หล่อนร้องครางแบบนี้ในทุกๆ ค่ำคืน
นี่หล่อนเป็นอะไรไป ทำไมถึงได้น่าสมเพชขนาดนี้ ก็รู้อยู่เต็มอกไม่ใช่หรือว่าลาซาลอสทำแบบนี้ทำไม เขาก็แค่โมโห ก็แค่ต้องการระบายความใคร่กับผู้หญิงสักคน ใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นหล่อน
ความซ่านสุขที่เอ่อล้นอยู่ภายในกายค่อยๆ จางหายไป เมื่อความจริงที่ไม่อาจจะลืมได้หวนกลับมาในห้วงคำนึง
“ออก...ออกไปจากตัวพาย...เถอะค่ะ”
คนที่นอนซบหน้ากับซอกคอระหงผงกศีรษะขึ้น สองแขนเท้ากับที่นอน และชะโงกหน้าอยู่เหนือคนตัวเล็ก
“เธอชอบสิ่งที่ฉันทำไม่ใช่หรือ พาขวัญ”
ใช่...หล่อนหลงใหลมันเหลือเกิน แต่มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ ในเมื่อมันก็แค่เซ็กซ์ในสายตาของลาซาลอสเท่านั้น
“พาย...พายไม่ได้ชอบ...”
“ไม่ได้ชอบ แต่ครางจนฉันแทบคลั่ง”
แก้มนวลแดงก่ำ ยกมือขึ้นผลักไสแผงอกกว้างเต็มแรง ดวงตากลมโตเสหลบมองไปทางอื่น
“ในเมื่อคุณลาซได้สมใจแล้ว ก็กลับไปสิคะ พายต้องกา
