มาริออสเลิกคิ้วสูงด้วยความประหลาดใจเมื่อกลับเข้าบ้านมาแล้วรู้จากสาวใช้ว่าพี่ชายคนที่สามอย่างลาซาลอสกำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่ริมสระว่ายน้ำ
“พักนี้ดื่มบ่อยนะครับพี่ลาซ”
คนที่กำลังยกแก้วเหล้าขึ้นจ่อปากหันมามอง ก่อนจะผุดรอยยิ้มหยันที่มุมปากทั้งสองข้าง
“มาดื่มด้วยกันสิมาร์ซ”
มาริออสส่ายหน้าดิก “ไม่ดีกว่าครับ เมื่อคืนเพิ่งจะดื่มมาเองครับ” ว่าแล้วคนเป็นน้องก็ทรุดลงนั่งบนเก้าอี้ไม้ตัวยาวสีน้ำตาล “ว่าแต่ใครทำให้โมโหอีกล่ะครับ”
มือแกร่งสีแทนบีบแก้วใสในมือแน่น
“ไม่มีหรอก พี่ก็แค่อยากเมา”
มาริออสหัวเราะร่วนก่อนจะบอกว่าไม่เชื่อ “ถ้าไม่มีปัญหาก็คงไม่มีใครดื่มเหล้าหรอกครับ”
“ไม่มีอะไรหรอก”
“แม่สุพรรษาใช่ไหมครับ” น้องชายหรี่ตามองอย่างคาดคั้น “พี่ลาซควรจะ...”
“ไม่ใช่หรอก” คราวนี้ลาซาลอสยอมพูดความจริง
“ถ้าไม่ใช่แม่นั่น แล้วใครกันล่ะครับที่ทำให้พี่ลาซดื่มเหล้าราวกับดื่มน้ำเปล่าแบบนี้”
คนฟังเอนก
