เมษา...
"อย่าคิดว่าที่กูพูดเมื่อกี้กูจะทำจริงๆ เพราะมันจะไม่มีวันเกิดขึ้น" ถึงเขาจะไม่พูดฉันก็รู้ค่ะ มันทำให้ฉันรู้สึกผิดต่อคุณยายฉันทำได้แค่ขอโทษคุณยายในใจเท่านั้นเพราะท่านคงไม่มีวันได้เหลนจากฉันอย่างแน่นอน แต่ฉันก็หวังว่าสักวันหนึ่งถ้าคุณพีเจเจอคนที่ใช่จริงๆและรักเธอคนนั้นด้วยใจจริงความหวังของท่านก็คงจะเป็นจริงท่านคงจะได้เหลนจากหลานสะใภ้ที่คู่ควรกับหลานชายของท่านไม่ใช่ผู้หญิงที่ถูกพ่อแม่ทิ้งเอาไว้ข้างกองขยะอย่างฉัน
ฉันล้มตัวลงนอนกับผ้าห่มที่ปูเอาไว้ตรงปลายเตียงนอนของคุณพีเจ ถามว่านอนแบบนี้ลำบากไหมฉันคิดว่ามันก็ยังดีกว่าการที่นอนบนพื้นไม้แข็งๆซึ่งฉันก็เคยนอนมาแล้วมันไม่ได้ลำบากอะไรเท่าไหร่ เมื่อก่อนตอนที่ฉันยังเด็กฉันจำได้ว่าฉันกับยายนอนกันบนพื้นไม้กระดานเพราะที่นอนถูกฝนสาดจนเปียกเนื่องจากหลังคารั่ว นี่แค่นอนบนพื้นที่มีผ้าห่มปูฉันนอนได้อยู่แล้วล่ะจะแย่หน่อยก็ตรงที่อากาศมันหนาวก็เท่านั้น
