เมษา....
เช้าวันต่อมา....
ฉันฟื้นจากอาการไข้หลังจากที่คุณพีเจดูแลฉันอย่างดีทั้งคืนคอยเช็ดตัวป้อนยาป้อนข้าวจนอาการต่างๆ ก็ดีขึ้นพอฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อนแขนของเขาซึ่งน่าจะทั้งคืนฉันเงยหน้ามองเขาที่ยังหลับอยู่ฉันไม่คิดว่าเขาจะดูแลฉันดีขนาดนี้ดีจนฉันอดคิดไม่ได้ว่าเขาใช่คุณพีเจจริงๆ หรือเปล่าหรือว่าฉันฝันไป อยากจะบอกว่าการกระทำของเขามันทำให้ฉันรู้สึกอ่อนไหวและอ่อนแออย่างไม่น่าเชื่อ หัวใจของฉันที่พยายามทำให้มันเข้มแข็งเมื่ออยู่กับเขาแต่ทำไมตอนนี้มันอ่อนลงไปเยอะมากเพียงชั่วข้ามคืนเพียงแค่เขาทำดีด้วยแต่ถึงยังไงใจฉันก็ยังกลัวอยู่ดี กลัวว่าพอนานวันไปเขาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม
"มองอะไรนักหนาหื้มมมม หรือมองความหล่อของผัว ดีใจล่ะสิมีผัวหล่อ^^" น้ำเสียงอบอุ่นของเขาทำให้ฉันตื่นจากภวังค์ความคิดและเห็นว่าเขากำลังจ้องฉันอยู่พร้อมรอยยิ้มที่อบอุ่นไม่แพ้กับน้ำเสียงที่ทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง
