“ไม่ใช่สิ...เกิดจากความหื่นต่างหาก !!”
ใช่แล้ว...พี่ฟักยอมรับนี่นาว่าเขาหื่นและอยากอึ๊บ เธอ เพราะงั้น เธอจึงไม่ควรฟินกับรสจูบของเขา ไม่ควรดีใจที่เขาอยากอึ๊บเธอ ซึ่งไม่ได้เกิดจากความเสน่หา แต่เกิดจากความหื่นกระหายล้วนๆ
“เราต้องเกลียดเขาสิ เกลียดๆๆๆๆ เราต้องเกลียดพี่ฟัก ไอ้พี่ฟักบ้า!!” เธอสั่งให้ตัวเองเกลียดเขา แต่หัวใจกลับไม่ยอมทำตาม ไม่ยอมฟังคำสั่งของเธอ “แกต้องบ้าไปแล้วแน่ แกชอบคนใจร้ายแบบนั้นได้ไง???”
คนที่ไม่มีวันชอบเธอกลับอย่างแน่นอน โดยเฉพาะถ้าเขารู้ว่าเธอคือรุ่นน้องตัวแสบที่เคยสาปแช่งเขาและสร้างความอับอายให้เขาไปทั้งโรงเรียน
“ไม่! ไม่จริง! เราต้องหยุด! หยุดเดี๋ยวนี้เลย ! ห้ามคิดอะไรไปไกลเด็ดขาด เพราะไม่อย่างนั้น จะมีแต่เรานี่แหละที่เจ็บปวด เราจะไม่มีวันชอบ !!”
“เป็นอะไรของแกวะ!” เสียงทักทำนินาราตกใจสะดุ้งโหยง หันขวับไปมองข้าวปั้นที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องด้วยหน้าตาเหรอหรามีพิรุธ
