“อย่าพูดไปนะ ฉันสงสัยว่าพี่ฟักอาจเป็นเกย์ล่ะ”
“หา???”
“เพราะงั้น แกไม่ต้องกังวลเลย เพราะพี่ฟักเก่งสุดแล้ว เป็นปรมาจารย์ด้านจิมิเลยล่ะ ก่อนที่จิมิของแกจะเน่าเฟะหรืออักเสบจนกลายเป็นเรื่องอื่น”
“เฮ๊ย! พูดอะไรอย่างนั้น น่ากลัวชะมัดเลย”
“เลิกอายแล้วเผชิญความจริงเหอะแก”
“รู้แล้วน่า” ความเจ็บเริ่มรุกรานจนทำให้เธอเลิกลังเล แม้จะรู้สึกช้ำใจและปวดใจที่ต้องเปิดกระโปรงให้รุ่นพี่ตัวแสบดู...แทนที่จะเป็นแฟนคนแรกของตัวเอง
“โอยย...ทำไมชีวิตฉันถึงได้เป็นแบบนี้นะ”
ข้าวปั้นไม่รอคำตอบจากเพื่อน เดินออกจากห้องไปสักครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินกลับเข้ามา...
“เฮ๊ยแก ไปดิ พี่ฟักรออยู่ที่ห้องแล้ว”
นินาราอ้าปากหวอ กระพริบตาปริบ ๆ “นี่แกไปคุยกับเขาแล้วเหรอ???”
“เออดิ”
“บอกหมดทุกอย่าง???”
“เออ”
“พระเจ้าช่วย”
“พี่ฟักต่างหากที่จะช่วยแก ลุก ๆ ไปเร็ว”
“ไอ้...ไอ้ปั้น!” เธอไม่อยากจะเชื่อเลย...ไม่อยากจะเชื่อเลยจริง
