เขาเห็นของฉันหมดแล้ว

1033 คำ

นินาราลุกขึ้นนั่ง หันมองแผ่นหลังกว้างของเขาด้วยใจเต้นรัว มันเป็นวินาทีที่เธอรู้สึกว่าเขาเท่ชะมัดเลย “ขอบคุณนะคะพี่ฟัก” “ไม่เป็นไร” “ยูขอตอบแทนที่พี่ฟักด้วยการ...ทำความสะอาดห้องให้นะคะ หรือว่าพี่ฟักอยากให้ยูทำอะไรให้ก็บอกได้เลยนะคะ” สิ่งที่เขาอยากให้เธอทำมากที่สุดในตอนนี้ก็คือ รีบออกไปจากห้องเขาก่อนเหอะ เพราะเขาร้อนจนทนไม่ไหวแล้ว อยากจะอาบน้ำให้หายบ้าซะหน่อย “ไม่ต้องหรอก แค่นี้เอง” “พี่ฟักใจดีจัง” ไม่เหมือนกับพี่ฟักตอนอายุ18ปี เขาคนนั้นโคตรใจร้ายเลย “ใครบอก” น้ำเสียงดุดันน่าขนลุก “พี่ใจดีเฉพาะกับคนไข้ของพี่เท่านั้น แต่ถ้าในฐานะอื่น...” นินารานิ่งอึ้ง รู้สึกขนลุก “อ้อ...ค่ะ” “ไปได้แล้ว” “ค่ะ กำลังจะไป” “พรุ่งนี้หนึ่งทุ่มนะ ห้ามเลท” เธอชะงัก “อ่า...ค่ะ” “ออกไปแล้วล็อคประตูด้วย...เฮ๊ย! ใครยังอยู่บ้างวะ ออกมาดวนกันหน่อยโว๊ย” เข้มกับเธอแล้วก็คุยกับเพื่อนในเกมด้วยน้ำเสียงสดใส ขณะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม