ฝึกน้องให้ร้องซี๊ดส์

โตเป็นสาวแล้วนะ

“กรี๊ดดดดดด...”

เธอทำได้แค่กรี๊ดอยู่ในใจเท่านั้น เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอดีใจแค่ไหนที่โดนผู้ชายสารภาพรัก

ใช่...เธอนี่แหละ...ยัยอวบจอมเฟอะฟะ ผู้หญิงหน้าตาธรรมดาหาที่ความกิ๊บเก๋ไม่ได้

เธอนี่แหละ ‘ยัยแซนด์’ ชนัญยุดา นักเรียนชั้น ม.6/12 สาวห้องบ๊วยของโรงเรียนมัธยมย่านชานเมือง สถานศึกษาสุดเลิศสำหรับการศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัย

“ไม่อยากเชื่อเลย...ฉันเนี่ยนะ???”

เธอชี้หน้าตัวเองเหมือนไม่อยากจะเชื่อ ขณะยืนอยู่หน้ากระจกห้องน้ำของโรงเรียน

“ฉันต้องฝันไปแน่ ๆ หรือไม่ก็...พระเจ้า เบื้องบนตอบรับคำขอของฉัน...ในที่สุด ฉันก็จะมีแฟนแล้ว ฉันกำลังจะมีแฟน !!!!”

เธอยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าดีใจสุด ๆ ไปเลย เมื่อผู้ชายสุดฮอตของโรงเรียนที่เป็นทั้งรองประธานนักเรียน นักกีฬาว่ายน้ำและนักดนตรีสุดเท่ เพิ่งเดินมาบอกเธอว่า...

“ขอไลน์ได้ปะ อยากคุยด้วย เราชอบเธอ”

อะไรนะ...พระเจ้าส่งเขามาหาเธอ ก่อนจะถึงวันวาเลนไทน์แค่ 3 วันเท่านั้น

กรี๊ดดด...และสำคัญกว่านั้นก็คือ เขาอยากจะขอนัดเดตกับเธอในวันแห่งความรักด้วยแหละ...!

“โอ้วไม่ ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ ฉันหมกมุ่นกับเรื่องนี้จนมโนไปเอง ไม่สิ ไม่ มันเป็นความจริงที่ฉันปลดแอกได้แล้ว...ฮึ่ม! อีพี่มินมันจะต้องรู้เรื่องนี้ 555555”

เธอหัวเราะลั่นห้องน้ำเหมือนคนบ้า พร้อมกับเต้นท่ามูนวอล์คอย่างมีความสุข

“ฮี่ ๆ ๆ เขาเป็นของฉัน ผู้ชายที่หล่อกว่าพี่มิน เค้าเพิ่งจะมาสารภาพว่าชอบฉัน และอยากจะคบกับฉันแหละ!!! เย้ ๆ ๆ ๆ ๆ ฉันเอาชนะพี่มินได้แล้ว เยส! ๆ ๆ ๆ เขาเป็นของฉัน ง ไม่สิ ไม่ มันเป็นความที่”

ชนัญยุดาดีใจยิ่งกว่าสอบเข้ามหา’ลัยผ่านซะอีก เพราะเรื่องนี้มันมีคำว่าศักดิ์ศรีเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

เพราะตลอดหนึ่งปีที่ประกาศกร้าวเอาไว้ต่อหน้าพี่มิน ว่าจะมีแฟนหล่อกว่าเขาก่อนวันวาเลนไทน์ มันเป็นอะไรที่เพ้อเจ้อสุดๆ และมองไม่เห็นทางเลยสักนิด

แต่แล้ว...ฟ้าก็ประทานผู้ชายโคตรเจ๋งพอๆกับพี่มินมาให้เธอแบบเฉียดฉิว ช่างเป็นของขวัญวาเลนไทน์ที่สุดยอดเหลือเกิน

เย็นวันนี้...ชนัญยุดารีบบอกลากลุ่มเพื่อนรักราวสิบคนที่นัดหมายกันว่าจะไปเดินเล่นที่สยามด้วยกัน เพื่อจะกลับบ้านให้เร็วที่สุด

แต่เป้าหมายของเธอไม่ใช่บ้านตัวเองหรอกนะ แต่เป็นบ้านของทัดเทพต่างหาก

“ลั๊ลลั๊นลา เยเย้เย่! มาม๊ามา ม๊ามา มาออกมาเต้น ซุปเปอร์วาเลนไทน์”

เธอร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี เปิดประตูบานเล็กของประตูรั้วเหล็ก ก้าวเข้าบ้านของทัดเทพด้วยความร่าเริง ร่ายรำลีลาศราวกับเดินอยู่บนกลีบดอกไม้

เมื่อเจอป้ามยุรา ซึ่งเป็นมารดาของทัดเทพ ที่กำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ ก็ทักทายอย่างสนิทสนม เพราะตัวเธอนั้นก็เปรียบเสมือนลูกสาวอีกคนของบ้านนี้

ลูกสาวที่แอบคิดไม่ซื่อกับลูกชายของป้า !

แต่ก็ไม่ได้สำนึกหรอกนะ...เพราะป้าอยากจะเกิดลูกชายออกมาหล่อเอง...ป้ายุนั่นแหละที่ผิด !

“สวัสดีค่ะป้ายุ”

“อารมณ์ดีเชียวหนูแซนด์ สอบผ่านแล้วเหรอ”

“ยังค่ะ แต่ผ่านชัวร์ พี่มินอยู่ปะคะ?”

“อ่านหนังสืออยู่ในห้องแน่ะ”

เธอยิ้มกริ่มราวผู้ชนะ ไม่รอช้าให้เสียเวลา รีบวิ่งเข้าบ้านหลังใหญ่แล้วตรงไปยังห้องนอนของทัดเทพซึ่งอยู่ชั้นล่างของบ้านสองชั้น

“อ่า...”

ทัดเทพกำลังช่วยตัวเองอย่างมีความสุขอยู่บนเตียงนอนขนาดสี่ฟุต...

ภายในห้องนอนที่เต็มไปด้วยหนังสือ ตำราเรียน และภาพถ่ายจากกล้องฟิล์มเต็มฝาผนัง บ่งบอกว่าเจ้าของห้องโคตรรักการถ่ายภาพเลย

“อืออ อ่า...” ริมฝีปากรูปกระจับเม้มแน่น ใบหน้าคร้ามแสนหล่อแดงก่ำด้วยฤทธิ์กำหนัดใคร่