พี่ชาย(หมา)หวงก้าง
720 คำ
“หืม???”
ทัดเทพชะงักนิดหน่อย ก่อนจะหันมองยัยจุ้นนอนบิดตัวไปมาเหมือนหนอนด้วงจนที่นอนเขายับไปหมด
“จริงอ่ะ”
“จริงดิ” เธอลุกขึ้นนั่ง ทำตาโตเหมือนด๊อบบี้ ผมผ้าวยุ่งเยิ่ง แก้มแดงก่ำ ริมฝีปากแดงเรื่อ ดูน่ารักสดใสชะมัดเลย “ยังตกใจไม่หายเลยเนี่ย ขนลุกไปหมดเลยพี่มิน มันเป็นไปได้ยังไง ดูขนตามแขนสิ...”
“ปวดขี้เหรอ?”
“พี่มินอ่ะ กำลังบิ๊ว อย่าแทรกได้ปะ” ทำหน้ายักษ์ใส่เขาแล้วเปลี่ยนเป็นหน้าเพ้อฝันทันใจเลยล่ะ “ผู้ชายคนนั้นเท่ที่สุดในโรงเรียนเลย เป็นรองประธานนักเรียน เป็นนักกีฬาว่ายน้ำ และเป็นนักดนตรีด้วย หล่อ สูง...”
“เจ้าชู้!” ทัดเทพรีบแทรกด้วยความอิจฉาตาร้อนจนอยู่ไม่ติด “ชัวร์เลย ลักษณะนี้ใช่เลย”
ชนัญยุดากรอกตามองบน “คิดว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนตัวเองหมดเลยรึไง จนป่านนี้คนยังพูดถึงข่าวลือที่พี่มินกินครูฝึกสอนในห้องสมุดอยู่เลย รู้ปะ?”
ทัดเทพยกไหล่ “ใครบอกข่าวลือ”
“ชิ!...จะบอกให้ว่าปอมเปย์อ่ะ เป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคสุดๆ เรียนก็เก่ง เล่นดนตรีก็ได้ แถมว่ายน้ำเก่งด้วย เค้าบอกว่าจะสอนแซนด์ให้ว่ายน้ำด้วยล่ะ”
“หึ! มันชื่อไอ้ปอมเปย์เหรอ” ศัตรูเบอร์หนึ่งปรากฏตัวแล้วสินะ “ฮึ่ม นอนว่ายน้ำเหรอ มันอยากจะเห็นเราใส่ชุดว่ายน้ำอ่ะดิ ไอ้หมอนี่มันร้ายนะ”
ชนัญยุดามองหน้าพี่มินด้วยความสงสัย
“ทำไมพี่มินถึงทำท่าทางเหมือนเกลียดเค้ามาก รู้จักเค้าเหรอ???”
“เปล๊า!” เสียงสูงลิ่วเชียว “แต่ผู้ชายด้วยกันดูออกไง คนเรามาสารภาพรักแล้วบอกว่าจะสอนว่ายน้ำเนี่ยนะ มันอยากแต๊ะอั๋งอ่ะดิ”
เธอถอนหายใจพรึด ส่ายหน้าระอาใจให้กับความพี่มิน...ดูเหมือนเพื่อนผู้ชายทุกคนในชีวิตของเธอจะเลวร้ายและน่ากลัวไปซะหมด
“ถ้าอยากแต๊ะอั๋งก็เอาดิ”
“แซนด์!” หน้าโหดเสียงดุมาเลย
“เพื่อนผู้ชายไม่มีใครกล้ายุ่งกับแซนด์เลย เพราะพี่ไปขู่ไว้หมด เลิกทำตัวเป็นพี่ชายแซนด์ได้แล้ว ปอมเปย์อ่ะ เค้าเป็นสุภาพบุรุษสุด ๆ วันนี้แซนด์เกือบจะจมน้ำที่สระของโรงเรียน แต่เค้ามาช่วยไว้”
“อะไรนะ!!!” ทัดเทพตะโกนลั่นเหมือนเพิ่งได้ยินเรื่องเลวร้ายระดับประเทศ “เกือบจมน้ำเหรอ??”
“พี่มินเป็นห่วงแซนด์ขนาดนั้นเลยอ่ะ หน้าซีดเชียว ไม่ต้องห่วงน๊า” ชนัญยุดาอดรู้สึกดีไม่ได้ “ความจริงแล้ว แซนด์แกล้งเป็นตะคริวล่ะ เพราะตอนนั้นพวกนักกีฬาโรงเรียนกำลังวอมร่างกายกันอยู่ มีคนนึงที่แซนด์สนใจอยู่ในกลุ่มนั้น เขาก็ฮอตสุด ๆ เหมือนกัน ก็เลย...”
“งั้นมันก็เห็นเราใส่ชุดว่ายน้ำแล้วดิ!”
“อ้าว เป็นห่วงเรื่องนั้นเหรอ ก็เห็นแล้ว แล้วไง?”
“แล้วยังจะชอบอยู่เหรอ ” พร้อมทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อ “หุ่นเราอ่ะ”
“นี่พี่มิน! ถึงแซนด์จะไม่ผอมเหมือนพวกผู้หญิงที่พี่มินคั่วอยู่อ่ะนะ แต่แซนด์ก็ไม่ได้อ้วนขนาดนั้น เดือนนี้น้ำหนักลดลงตั้งสามโลแน่ะ จาก 60 เหลือ 57 แล้วเนี่ย ดูไม่ออกเลยเหรอ”
“เป็นไปได้ไง เดือนนี้พี่ซื้อเค้กกับขนมให้แซนด์เยอะมากเลย ร้านดัง ๆ ทั้งนั้น หรือว่าแซนด์ไม่ได้กิน”
ใช่...เขาพยายามขุนเธอมาตลอดหลายปีนี้ เพื่อให้น้ำหนักช่วยปกปิดความน่ารักของยัยหมูน้อย แต่แล้วก็ยังมีคนเห็นความน่ารักที่หลบซ่อนอยู่
“ก็กิน แต่กินไม่หมด ให้เพื่อน ๆ ช่วยกิน จะโกรธทำไมเนี่ย แซนด์แค่อยากคุมน้ำหนัก ต่อไปนี้ พี่มินเลิกซื้อขนมมาให้แซนด์ได้แล้ว เพราะแซนด์จะกินคลีน”
“555555555” ทัดเทพหัวเราะลั่นไปทั้งบ้าน หัวเราะจนหายใจแทบไม่ออก “กินคลีน เราเนี่ยนะ จะกินคลีน กินหมดจานล่ะไม่ว่า”
ชนัญยุดาหน้ายักษ์ ปั้นปากโย้
“หรือจะกินพี่มินก่อนดี หา!!”
ทัดเทพพยายามกลั้นหัวเราะ แอบเหลือบมองน้องสาวข้างบ้านด้วยความเอ็นดู
“เสาร์นี้ว่างปะ”
- ผู้เขียน
