Chapter 30
การนั่งเป็นธาตุอากาศอยู่บนรถว่าปวดใจแล้ว แต่พอวายุขับรถมาจอดหน้าคอนโดของยี่หวา โดยที่ยี่หวาไม่ต้องปริปากบอกทาง ทำเอายาหยีปวดใจหนักยิ่งกว่าเดิมเสียอีก เพราะนั่นก็แสดงว่า วายุต้องเคยมาหายี่หวาที่นี่
ยาหยีคิดมาตลอดว่าตัวเองเข้าใจความหมายคำว่าเพื่อนดีพอ แต่พอมาเจอความเป็นเพื่อนระหว่างวายุและยี่หวา เธอถึงกับสับสนทันทีว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกันแบบไหน
“วายุกับน้องยาหยีรออยู่บนรถนะ เดี๋ยวเราขอตัวไปเก็บเสื้อผ้าแป๊บหนึ่ง” เสียงหวาน ๆ ของยี่หวา ทำให้ยาหยีหลุดออกจากห้วงความคิดเรื่องที่ก่อกวนใจอยู่ตอนนี้
“เดี๋ยวเราไปช่วย จะได้เสร็จไว ๆ” คำพูดของวายุ ที่ดูเหมือนว่าเขาอยากให้ยี่หวาไปอยู่บ้านเหลือเกิน ทำให้ยาหยีนอยด์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“เดี๋ยวหนูไปช่วยด้วยอีกแรงค่ะ” ยาหยีรีบอาสาทันที ถึงแม้การมีเธออยู่ด้วย จะไม่ทำให้ความสนิทสนมของวายุและยี่หวาลดน้อยลง แต่ยาหยีก็ไม่ยอมปล่อยให้เขาอยู่เพียงลำพังกับเพ
