Chapter 34
ยาหยีลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินไปหยุดยืนตรงหลังประตู มือเล็กจับลูกบิดแน่น แต่ภายในใจกลับลังเลว่า จะออกไปดีไหม หากไปเจอเขาและยี่หวาทำมากกว่าจูบเธอจะรับไหวหรือเปล่า?
ยาหยีเผลอยกมือกัดเล็บตัวเองด้วยความเครียดเพราะตอบได้เต็มปากว่าเธอไม่พร้อมเสียเขาไป
ยาหยีก้าวเท้าถอยห่างออกจากประตู จะเดินกลับไปนอนบนเตียงตามเดิม แต่อีกใจกลับบอกให้ตัวเองเดินไปเปิดประตู กล้าที่จะเผชิญหน้ากับความจริงได้แล้ว
‘เราคิดถึงวายุ กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม’
คำพูดของยี่หวาผุดเข้ามาในหัวไม่หยุด จนในที่สุดยาหยีก็เดินมาหยุดอยู่หน้าประตูห้องนอนเล็ก
ในขณะที่ยาหยีกำลังยกมือจะสแกนนิ้วที่ประตู เธอก็ต้องสะดุ้งตกใจ เมื่อน้ำเสียงเข้มเอ่ยถามจากด้านหลัง
“คิดจะทำอะไรยาหยี”
“เอ่อ...” เมื่อวายุไม่ได้อยู่ในห้องนอนเล็กอย่างที่เธอคิดไว้ แต่ตอนนี้เขายืนอยู่ข้างหลังพร้อมทั้งถือขวดน้ำเปล่าอยู่ในมือ ถึงเธอจะโล่งใจ แต่เหมือนสม
