คราวที่แล้วคนพี่ก็ทำตัวเป็นศาลตัดสินจัสมินเอาเองตามใจชอบ มาคราวนี้คนน้องก็ยังมากล่าวหาว่าจัสมินเป็นคนโกหกอีก เล่นเอาหญิงสาวคิดว่าคนบ้านของชายหนุ่มมีคนปกติหรือไม่
“เธอไม่รู้เหรอว่าพี่ชายของเธอมันโง่ อะไร อะไรก็เชื่อแต่ลดา ปล่อยให้ยัยช่างเคลมนั่นจูงจมูกไป จูงจมูกมา” จัสมินตอนนี้ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ความอดทนที่ปกติมีอยู่น้อยนิดกลายเป็นไม่เหลือเลย
“นี่คุณ! อย่ามาว่าพี่ชายฉันนะ!” สายน้ำก็ไม่ชอบให้ใครมาต่อว่าพี่ชายเช่นกัน “ถ้าคุณโอนจริง ทำไมพี่นทีถึงบอกว่าพี่ลดาเป็นคนโอนล่ะ ชื่อคนโอนมันต้องขึ้นในสลิปไม่ใช่หรือไงคะ”
“ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าพี่ชายของเธอมันโง่หรืออ่านหนังสือไม่ออก หรือว่าไม่ได้แหกตาดูอะไรเลยถึงได้มองไม่เห็น” หญิงสาวหน้าตางดงามแทบจะพ่นไฟออกจากจมูกด้วยความโมโห เธอนึกไม่ถึงเลยว่านทีจะตาบอดได้ถึงขนาดนี้
“เหอะ! ถึงคุณจะพูดยังไงก็ไม่มีหลักฐานอยู่ดีไช่ไหมล่ะ” สายน้ำท้าทาย
จัสมินรู้สึกเหม
