“เฮ้...เจนนี่!!! ปีใหม่นี้ ไปเที่ยวไหนล่ะแก?”
ฝนทิพย์ เพื่อนสาวคนสนิท เอ่ยถามอย่างอยากรู้
“อ๋อ...ก็...ยังไม่รู้เลย ต้องดูที่บ้านก่อนน่ะ ว่าจะไปอเมริกา ยุโรป หรือว่าญี่ปุนดี”
“พอดีฉันเห็นว่า จิตใจแกกำลังว้าวุ่นน่ะ เลยจะมาชวนไปเที่ยวสุราษฎร์ บ้านธีน่ะ”
“ขอบใจมากเพื่อน แต่ฉันสบายดี อีกอย่างฉันไม่ได้อกหักนะ ฉันเป็นฝ่ายทิ้งเขาก่อนด้วย ผู้ชายน่ะมันมีเยอะเหมือนฝูงลิง จะกินทิ้งกินขว้าง ก็ยังไหว”
“ฉันรู้...ก็แหม...สวยเลือกได้ซะขนาดนี้ นมใหญ่ สะโพกดินระเบิดขนาดนั้น ถ้าเมื่อห้าเดือนที่แล้ว แกไม่ทิ้งคนดี ๆ อย่างธี...วันนี้ฉันก็คงไม่ได้ เป็นแฟนกับเขาหรอก”
“เสียดายเหมือนกันนะ...ทั้งหล่อ ทั้งรวย แต่... จืดชืดไปหน่อย มันไม่มีอะไรน่าค้นหาน่ะ ดีแล้วแหละ ที่แกรับช่วงต่อจากฉัน อิอิ”
“จะบ้าเหรอ รับช่วงต่ออะไรล่ะ เขาไม่ใช่สิ่งของนะ ที่จะมาโอนให้กันได้ง่าย ๆ”
“แหม...ออกรับแทนกันเลยนะ ใหม่ ๆ ก็แบบนี้แหละ เดี๋ยวเบื่อก็เลิก เชื่อดิ!”
“ฉันกับธี...เรารักกันมาก กะว่าถ้าเรียนจบปริญญากันแล้ว ก็คงจะแต่งงานกันเลย”
“ว๊าย...ตายจริง! ทำไมรีบปิดกั้นตัวเองจังเลยล่ะ ไม่คิดจะเผื่อใจ ไว้ให้ใครเลยเหรอ แกอาจจะเจอคนที่ดี ๆ หลังเรียนจบ ก็ได้นะโว๊ยเพื่อน”
“ฉันคิดว่าฉันเจอแล้วล่ะ เออ ๆ ถ้าแกอยากจะไปเที่ยวกับพวกฉัน ช่วงวันหยุดยาวนี้ ก็ทักมาแล้วกัน”
“เค ๆ ถ้าที่บ้านฉันไม่ได้ไปไหน ฉันอาจจะไปด้วยก็ได้ ว่าแต่...เขาจะไม่คิดมากเหรอ ไม่ใช่มาถ่านไฟเก่าลุกกับฉันนะ”
“เสียใจ...ฉันเอาหัวใจดูแล จนธีเขาลืมแกไปหมดสิ้นแล้วล่ะ”
“ก็ดี๊...เออ ๆ แล้วค่อยว่ากันนะ”
เจนนี่ยอมรับเลยว่า ช่วงเวลาที่คบกันกับธีรเดช เธอไม่ค่อยซาบซ่านมากเท่าที่ควร ถึงแม้เขาจะหล่อเหลา และมีความเป็นชายใหญ่โต เกินกว่าของใคร ๆ ที่เธอเคยสัมผัสมา
การได้ผู้ชายซิง ๆ มาเป็นแฟน มันอาจจะรู้สึกว่าตัวเองโชคดี แต่ผู้หญิงที่ร่านสวาทอย่างเธอ กลับไม่คิดเช่นนั้น
เพราะความบริสุทธิ์ของเขา มันทำให้เธอถึงสวรรค์ไม่ได้ โง่เป็นควายทำอะไรก็ไม่เป็น ต้องคอยดูด คอยอม คอยขึ้นขย่มให้ทุกครั้ง เลียก็ไม่เลีย จืดชืดจะตาย
แล้วจะไม่ให้เลิกได้ยังไง ถึงจะหล่อปานเทพบุตรจุติมาเกิด แถมยังมีอาวุธที่ไม่ได้ร้ายกาจ แต่แค่ลำรักใหญ่ยักษ์ เธอก็ไม่สน
นี่ถ้าตอนนั้น ไม่ได้สวมวิญญาณจ๊อกกี้สาว ก็คงไม่เสร็จสมแน่ ๆ
คนไหนเอามันส์ก็คบต่อ แต่ถ้าคนไหนเอาน่าเบื่อก็ขอเลิก เก็บแต้มไปเรื่อย ๆ ไปให้สุด แล้วหยุดอยู่ที่ใครสักคน หากเขาเด็ดดวง แซ่บจริงอะไรจริง