“พี่ไปส่งแล้วพี่เข้าโรงพยาบาลเลยนะคะ แล้วตอนบ่ายเดี๋ยวพี่มารับ ไม่ต้องไปเบียดขึ้นรถให้อันตราย”
“พี่หนึ่ง ชมพูท้องค่ะ ไม่ได้ป่วย”
“ถ้าใครชนหรือกระแทกแรงๆ ก็อันตรายค่ะ”
“.....”
“ชมพูลาออกไปทำงานที่โรงพยาบาลดีไหมคะ หรืออยู่บ้านเฉยๆ ก็ได้”
“ไม่เอา ชมพูเบื่อ อยากทำงานมากกว่า”
“งั้นก็มาทำงานที่โรงพยาบาลไหมคะ”
“เอาไว้ค่อยคุยเรื่องนี้กันนะคะ”
“ก็ได้ค่ะ”
หลังจากจดทะเบียนสมรสกันเสร็จ ชยกรก็ขับรถมาส่งชมพูแพรที่ทำงาน วันนี้หญิงสาวลางานได้แค่ครึ่งวันเช้าเพราะช่วงบ่ายมีประชุม จึงต้องรีบกลับมาทำงานต่อ ส่วนชยกรเมื่อส่งหญิงสาวเสร็จแล้วก็กลับเข้าโรงพยาบาล
หญิงสาวยืนรอส่งจนรถยนต์คันหรูหายไปจากสายตา ก็พอดีกับที่ใกล้เวลาพักเที่ยง อีกทั้งเธอลาเอาไว้ครึ่งวัน จึงไม่ได้ขึ้นไปบนห้องทำงาน แต่นั่งรอพศินกับปรางค์วลัยที่หน้าอาคารแทน
“ชมพู”
“น้ายุ้ย สวัสดีค่ะ”
“ไปไหนมา ไม่ทำงานเหรอ”
“ชมพูลาครึ่งวันเช้าค่ะ
