00.12 am.
ตืด...ตืด...
ผมละสายตาจากหน้าจอโน้ตบุคมามองหน้าจอโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆตัวเอง และรีบหยิบมากดรับทันทีที่เห็นว่าใครโทรมา
"ฮัลโหลที่รักเธออยู่ไหนเนี่ย?"
(พระรามแฟนที่รัก!!)
ผมกุมขมับทันทีเมื่อได้ยินเสียงที่รักตะโกนมาตามสาย
"เธอเมา?"
(รักอ้วกแตก แบบพุ่งเลยพี่รามพี่รามมาหาน้องโหน่ย!!)
ที่รักเมาเละเลยแบบนี้ ผมขยับลุกและเดินไปหยิบเสื้อโค้ตในห้องทำงานตัวเองมาใส่ก่อนจะรีบหยิบของสำคัญใส่กระเป๋า
"เธออยู่ตรงไหน?"
(ร้านเลย มาแล้วแบบเจอเจอจะๆ!)
"ห้ามไปไหนเลยนะที่รักพี่ขอสั่งเลย"
(พระรามนายสั่งเราไม่ได้หรอกนายก็รู้)
"ที่รักพี่จะโกรธแล้วนะ"
(อืออ มาเร็วที่รักของรัก)
ผมถอนหายใจเสียงดังและส่ายหัวไปมาระหว่างเดินออกจากบ้านไปที่ลิฟต์ ผมนึกแล้วว่าทำไมที่รักเงียบไปไม่มีอัพอะไรเลย เธอแม่งไปเมาเละจริงๆแล้วบอกว่าจิบเบาจิบเบา..มันน่าตีจริงๆเลยนะเด็กคนนี้น่ะ
เวลาต่อมา
เอี๊ยด!
ผมเหยียบเบรก
