[ พาร์ท : วันฟ้าใหม่ ]
เฮียเพลิงจะต้องถูกสั่งสอนซะบ้างจะได้เลิกเอาแต่ใจตัวเอง ทำอะไรไม่นึกถึงจิตใจคนอื่นเลย ถึงจะเป็นผู้มีพระคุณกับฉันก็เถอะสั่งสอนได้เหมือนกัน ถ้าไม่อย่างนั้นก็ไม่เข็ดเลยเพราะเขาเป็นแบบนี้ไงฉันถึงไม่ค่อยอยากยุ่งกับเขา ไม่อยากคุยด้วยเท่าไหร่ ยิ่งเรื่องพี่ทีนี่ฉันโกรธมากเพราะมันไม่ใช่เรื่องเลยที่จะต้องไปบล็อกเบอร์ของพี่ทีแบบนั้น ถ้าเขามีเรื่องด่วนจะคุยกับฉันแต่ติดต่อฉันไม่ได้จะทำไง ไหนน้องหนึ่งก็มาเป็นแบบนี้อีก
ฉันยืนทำอาหารไปพลางคิดไปว่าจะเอายังไงต่อดี ส่วนเรื่องโทรศัพท์นี่ฉันก็แค่ยึดมาเฉยๆแหละเพราะไม่รู้จะทำอะไรได้ เพราะปกติฉันก็ไม่ใช่คนที่ติดเล่นโทรศัพท์อยู่แล้ว ชีวิตฉันหาวันว่างไม่ได้หรอก เวลาว่างก็แทบจะไม่มี
ครืด ครืด ครืด
ฉันเหลือบตาไปมองที่โทรศัพท์ของเฮียเพลิงเพราะโทรศัพท์ของเค้ามีสายโทรเข้ามา ปลายสายปรากฏชื่อเป็นภาษาอังกฤษซึ่งฉันอ่านไม่ออกแต่พอสะกดได้บ้างนิดหน่อ
