[ พาร์ท : วันฟ้าใหม่ ]
@โรงพยาบาลตัวจังหวัด
ฉันกับเฮียเพลิงรีบมาที่โรงพยาบาลทันทีที่รู้ข่าวว่าน้องหนึ่งฟื้นแล้ว ฉันรอให้ถึงเวลานี้มานานแล้วรอที่จะได้เจอน้องหนึ่ง เราสองคนจะได้กลับไปอยู่ด้วยกันอีกครั้ง
แกร่กก!!
“น้องหนึ่ง!!”ฉันรีบเดินตรงไปหาน้องหนึ่งที่เตียงทันทีเมื่อเปิดประตูเข้าไป
“พี่ใหม่...”แกเสียงชื่อฉันเสียงแหบแห้ง
“ปะ เป็นไงบ้าง เจ็บมากไหม”จู่ๆฉันก็ร้องไห้ออกมาพลางเอามือลูบที่ผ้าก๊อตสีขาวปิดหัวน้องหนึ่งอยู่อย่างแผ่วเบา
“พี่ใหม่ร้องไห้ทำไมครับ หนึ่งไม่เจ็บแล้วครับ หนึ่งหายแล้ว”
“พี่ขอโทษนะที่ดูแลน้องหนึ่งไม่ดี ที่ไม่ส่งน้องหนึ่งไปเรียนโรงเรียนที่ดีๆกว่านี้ ถ้าพี่มีเงินมากกว่านี้น้องหนึ่งคงไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้”ทำไมฉันรู้สึกโกรธตัวเองแบบนี้นะ ทำไมฉันไม่ขยันให้มากกว่านี้ฉันจะได้มีเงินส่งน้องหนึ่งเรียนโรงเรียนดีๆ ได้กินของดีๆ ฉันมันเป็นพี่ที่แย่มากเลยใช่ไหมที่ไม่สามารถดูแลน้อ
